گرویده

/geravide/

لغت نامه دهخدا

گرویده. [ گ ِ رَ دَ / دِ ] ( ن مف ) مؤمن. معتقد.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - باور داشته تصدیق کرده . ۲ - آن کس که بدین و مذهبی ایمان آورده : مومن مقابل ناگرویده غیر مومن کافر : هم. خلق گرویده و ناگرویده از روی آفریدن و روزی دادن . جمع گرویدگان : آفرین بر گرویدگان و صفت ایمان ایشان .

فرهنگ معین

(گِ رَ دِ ) (اِمف . ) مؤمن ، معتقد.

فرهنگ عمید

۱. ایمان آورده.
۲. فریفته شده.

مترادف ها

oriented (صفت)
جهت دار، متمایل به، گرویده

پیشنهاد کاربران

بپرس