گروه کر

نمی دانم این آمیخته واژه را پیش از این تاریخ، دیگرانی در گذشته ای دورتر بکار برده بودند یا نه. تا جایی که به یاد دارم و همیشه پیش از کاربرد و پخشش واژه ای تازه ساخته شده از خودم، آن را در اینترنت می جویم، چنین واژه ای تا آن هنگام یا ساخته نشده بود یا دستکم در اینترنت نشانی از آن نیافتم. به هر رو این آمیخته واژه را خود ساخته ام. به یاد نیز نمی آورم که آن را بهنگام خود به �واژه نامه دهخدا� پیشنهاد داده بودم یا نه.

نیایش شامگاهی در بست کلیسای یورک مینیستر. تصویر گروه کر در جایگاه های خراطی شده.
محتویات [نمایش]
ساختار گروه های کر [ویرایش]
رهبری گروه های کر غالبا توسط یک رهبر ارکستر یا کُر مایْستِر[و ۶] ( رهبر گروه کر ) انجام می گیرد. اغلب گروه های کر شامل چهار بخش هستند تا خواندن را در هارمونی چهاربخشی انجام دهند. اگرچه در صورتی که خواننده هایی برای خواندن بخش های بیشتر وجود داشته باشد، هیچ گونه محدودیتی در تعداد بخش های ممکن وجود ندارد. به عنوان مثال، توماس تالیس[و ۷] موتتی ۴۰ بخشی با نام Spem in alium[ی ۲] برای هشت گروه کر با پنج صدا برای هر گروه نوشت؛ و یا قطعه Stabat Mater [ی ۳] اثر کشیشتف پندرتسکی، برای سه گروه کر با ۱۶ صدا برای هر گروه نوشته شده است؛ یعنی در مجموع ۴۸ بخش. علاوه بر چهار بخش، سه، پنج، شش و هشت بخش از معمول ترین تعداد بخش ها در یک گروه کر هستند. گروه های کر هم توانایی خواندن با همراهی ساز را دارند و هم بدون آن. آواز بدون آکومپانیمان، آواز آکاپلا[و ۸] نام دارد ( اگرچه هیئت مدیره انجمن کرال آمریکا ( ACDA ) این نوع استفاده از آکاپلا را به معنای عدم همراهی مناسب نمی داند[۱]، چرا که آکاپلا اشاره به آوازی دارد که در "کلیساها" اجرا می شود و امروزه آواز بدون همراهی موسیقیایی بیشتر حالتی سکولار و غیرمذهبی دارد ) . سازهای همراهی کننده گروه کر می توانند گستره بسیار متفاوتی داشته باشند؛ از یک ساز گرفته تا یک ارکستر کامل. برای تمرینات گروه کر معمولا از یک پیانو یا ارگ استفاده می شود، حتی اگر سازهای متفاوتی برای اجرا در نظر گرفته شده باشد و یا گروه کر در حال تمرین قطعات بدون ساز باشد.
در مراسم پرستش [ویرایش]
همراهی [ویرایش]
گروه کر رابین موشه کوهن، یهودیان مصری اسکندریه در کنیسه ساموئل مناشه. اسکندریه, مصر.
کلیساهای ارتدکس شرقی، برخی از گروه های پروتستان آمریکایی و کنیسه های یهود، از هیچ سازی استفاده نمی کنند. ساز همراهی کننده در کلیساهای مناسک لاتین ( غربی ) [و ۹] معمولا ارگ است، اگرچه کلیسای Moravian در بخش آمریکای استعماری، از گروه سازهای زهی و بادی استفاده نمودند. کلیساهای زیادی که مراسم پرستش خود را در قالب معاصر برگزار می کنند، از گروه موسیقیایی تقویت شده کوچکی برای همراهی آوازخوانان استفاده می نمایند. و در کلیساهای کاتولیک رومی با نظر مسئولان خود، ممکن است همراهی ارکستری دیگری را نیز به کار گیرند.
کاربرد در تشریفات مذهبی [ویرایش]
علاوه بر خواندن آواز که حاضرین در کلیسا در انجام آن شرکت می کنند؛ به عنوان مثال: اجرای سرودهای مذهبی یا موسیقی تشریفاتی ( آیینی ) ، بعضی از گروه های کر کلیساها هنوز هم به اجرای آثار مناجات گونه[و ۱۰] می پردازند. از میان این قطعات می توان به Proper اشاره نمود ( proper خود شامل آنتی فون هایی با نام های introit، gradual و communion است که ممکن است با مناسبت های گوناگون سال عبادی[و ۱۱] تغییر کنند ) . از اصلی ترین این کلیساها می توان به کلیساهای کاتولیک و انگلیسی اشاره کرد؛ هر چند معمول ترین قطعات اجرا شده در کلیساها برای تشریفات خاص، موتت و نیز Anthem ( سرودهای کوتاه مذهبی ) در زمان های از پیش تعیین شده است.
کاربردهای معاصر [ویرایش]
گرچه بسیاری از کلیساهای معاصر خواننده ها را جایگزین گروه کر کرده اند، ولی برخی کلیساها گروه های کری را به خدمت می گیرند که به تقویت صدای خواننده ها پرداخته و در هر دو گروه مردان و زنان از دامنه صدایی آلتو، تنور، سوپرانو برخوردارند. بر خلاف کلیساهای سنتی، اعضای این گروه ها به همراه آهنگ دست زده، دستان خود را بالا برده و حتی بر روی سکو می رقصند، با این هدف که حاضرین در کلیسا را نیز به انجام همین کارها تشویق کنند. برخی از این گروه ها حتی رهبر نیز ندارند.
انواع گروه های کر [ویرایش]
گروه های کر مختلط ( صداهای مردان و زنان ) . این نوع را می توان معمول ترین گروه کر دانست که معمولا شامل چهار صدای سوپرانو، آلتو، تنور و باس است که غالبا از آن با شکل مخفف SATB یاد می کنند. بیشتر اوقات یک یا دو صدا به دو گروه تقسیم می شود؛ به عنوان مثال زمانی SSAATTBB داریم که هر صدا به دو بخش تقسیم شود و SATBSATB هنگامی پیش می آید که گروه کر به دو گروه چهاربخشی نیمه مستقل تقسیم شده باشد. گهگاه صدای باریتون نیز مورد استفاده قرار می گیرد که در این صورت آن بخش توسط باس هایی که توانایی اجرای محدوده فراتر از باس را دارند اجرا می شود ( و آن را به شکل SATBarB نشان می دهند ) . در گروه های کر کوچکتر که مردان کمتری در اجرا شرکت دارند، با تنظیمی متفاوت متشکل از بخش های: سوپرانو، آلتو و باریتون ( SAB ) ، گروه اندک مردان می توانند تنها در یک بخش به خوبی نقش باس ها و تنورها را بر عهده گیرند . . .