گروه هفت

دانشنامه عمومی

گروه هفت ( G7 ) یک سازمان بین دولتی متشکل از کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا به اضافه اتحادیه اروپا ( عضو غیرشماری ) است. این سازمان حول ارزش های مشترک کثرت گرایی، لیبرال دموکراسی و دولت نیابتی سازماندهی شده است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] از سال ۲۰۲۰، اعضای جی۷، اقتصادهای پیشرفته بزرگ صندوق بین المللی پول هستند و بیش از نیمی از دارایی خالص جهانی ( بیش از ۲۰۰ تریلیون دلار ) ، [ ۴] ۳۰ تا ۴۳ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی[ n ۱] و ۱۰ درصد از جمعیت جهان ( ۷۷۰ میلیون نفر ) را تشکیل می دهند[ ۵] و اعضای آن، روابط نزدیک دوجانبه سیاسی، اقتصادی، دیپلماتیک و نظامی در امور جهانی دارند.
تا سال ۱۹۷۶ این گروه شش عضو داشت. در سال ۱۹۷۶ با پیوستن کانادا به جمع کشورهای عضو، این گروه به «گروه هفت» ( G7 ) تبدیل گردید.
اجلاس سالانه سران گروه ۷ با حضور رؤسای دولت های عضو برگزار می شود. [ ۶] کشوری که ریاست سالانه جی۷ را برعهده دارد، مسئول برنامه ریزی برای سازماندهی و میزبانی اجلاس سران است. به طور کلی هر کشوری هر هفت سال یک بار میزبان این اجلاس سالانه است. [ ۷]
علاوه بر اجلاس سالانه سران که در ژوئن یا ژوئیه برگزار می شود، تعدادی از جلسات دیگر ممکن است در طول سال برگزار شوند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۱، جلساتی با موضوعاتی متفاوت در تاریخ های گوناگون برگزار شدند.
• امور مالی ( ۴ تا ۵ ژوئن ۲۰۲۱ )
• محیط زیست ( ۲۰ تا ۲۱ مه ۲۰۲۱ )
• بهداشت ( ۳ تا ۴ ژوئن ۲۰۲۱ )
• تجارت ( ۲۷ تا ۲۸ مه ۲۰۲۱ )
• امور داخلی ( ۷ تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۱ )
• دیجیتال و فناوری ( ۲۸ تا ۲۹ آوریل ۲۰۲۱ )
• توسعه ( ۳ تا ۵ مه ۲۰۲۱ )
عکس گروه هفتعکس گروه هفت

گروه هفت (هنرمندان). گروه هفت ( انگلیسی: Group of Seven ) که همچنین با نام «مکتب آلگونکویین» ( انگلیسی: Algonquin School ) شناخته شده یک گروه از نقاشان منظره اهل کانادا از ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۳ بود. این گروه در ابتدا متشکل از فرانکلین کارمایکل ( ۱۸۹۰–۱۹۴۵ ) ، لاورن هریس ( ۱۸۸۵–۱۹۷۰ ) ، ا. وای جکسون ( ۱۸۸۲–۱۹۷۴ ) ، فرانک جانستون ( ۱۸۸۸–۱۹۴۹ ) ، آرتور لیسمر ( ۱۸۸۵–۱۹۶۹ ) ، جی. ئی. اچ. مک دونالد ( ۱۸۷۳–۱۹۳۲ ) و فردریک والری ( ۱۸۸۱–۱۹۶۹ ) بود. بعدها در سال ۱۹۲۶ از ا. جی. کَسن ( ۱۸۹۸–۱۹۹۲ ) دعوت شد تا به گروه بپیوندد. همچنین ادوین هولگیت ( ۱۸۹۲–۱۹۷۷ ) در سال ۱۹۳۰؛ و له موین فیتزجرالد ( ۱۸۹۰–۱۹۵۶ ) در سال ۱۹۳۲ به عضویت این گروه درآمدند.
دو هنرمندی که معمولاً با این گروه همراه بودند تام تامسون ( ۱۸۷۷–۱۹۱۷ ) و امیلی کار ( ۱۸۷۱–۱۹۴۵ ) بودند. اگر چه تامسون قبل از تشکیل رسمی گروه درگذشت اما تأثیر قابل توجهی در آن گذاشت. هریس در مقاله خود «داستان گروه هفت» نوشت که «تامسون بخشی از جنبش ما بود قبل از آنکه برچسبی بر روی آن نصب کنیم»؛ نقاشی های تامسون با نام های باد غرب و کاج جک دو اثری بودند که بیشترین تأثیر نمادین را بر گروه گذاشتند. [ ۱] امیلی کار نیز ارتباط تنگاتنگی با گروه هفت داشت هر چند هرگز عضو رسمی آن نبود.
اعضای گروه اعتقاد داشتند که هنر متمایز کانادا می تواند از طریق تماس مستقیم با طبیعت توسعه یابد. [ ۲] گروه هفت بهترین نمونه برای نقاشی های الهام گرفته از چشم اندازهای طبیعت کانادا و سرآغازی جدی برای جنبش ملی هنر کانادا در نظر گرفته می شود. [ ۳] این گروه در سال ۱۹۳۳ در گروه نقاشان کانادا حل شد که شامل اعضایی از گروه خانه سگ آبی بود که همراه با گروه هفت سابقه نمایشگاه در سطح بین المللی داشت. [ ۴] [ ۵]
مجموعه زیادی از آثار گروه هفت را می توان در موزه های متفاوتی مشاهده کرد ازجمله گالری هنر انتاریو در تورنتو، گالری ملی کانادا در اتاوا و همچنین گالری هنر اتاوا و مجموعه هنر کانادایی مک مایکل در کلینبورگ اونتاریو، گالری ملی، تحت مدیریت اریک براون که یکی از اولین نهادهای حامی هنرمندان مرتبط با گروه هفت بود و برخی از آثار آن ها را در اوایل نمایشگاه ایشان قبل از آنکه خود را رسماً به عنوان گروه هفت معرفی کنند خرید. [ ۶]
گالری هنر انتاریو که به عنوان گالری هنری تورنتو در نظر گرفته می شود محل اولین نمایشگاه گروه هفت بود. مجموعه مک مایکل که توسط رابرت و ساین مک مایکل تأسیس شد در سال ۱۹۵۵ شروع به جمع آوری نقاشی های گروه هفت و معاصران آن ها کرد. [ ۷]
عکس گروه هفت (هنرمندان)عکس گروه هفت (هنرمندان)عکس گروه هفت (هنرمندان)عکس گروه هفت (هنرمندان)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

گروه هفت (Group of Seven)
(یا: هفت کشور بزرگ صنعتی) گروهی متشکل از هفت کشور صنعتی پیشتاز جهان شامل امریکا، ژاپن، آلمان، فرانسه، انگلستان، ایتالیا و کانادا. این گروه با پیوستن روسیه به آن امروزه گروه هشت نامیده می شود. این کشورها بیش از یک سوم محصول ناخالص داخلی جهان را تولید می کنند. از ۱۹۷۵ رؤسای دولت های این کشورها هرساله یک بار برای بحث در مسائل اقتصادی و سیاسی گرد هم می آیند. در نشست سالانۀ این سران، رئیس کمیسیون اروپا، و از ۱۹۹۱ به دنبال پایان جنگ سرد، رئیس جمهور روسیه نیز شرکت می کنند. این گروه در دهۀ ۱۹۷۰، به درخواست ژیسکاردستن، رئیس جمهور وقت فرانسه، و درپی بروز بحران نفتی و با هدف هماهنگ سازی مدیریت بین المللی نرخ های ارز، درپی فروپاشی نظام نرخ های ثابت برِتون وودز، شکل گرفت و اولین جلسه آن در ۱۹۷۵ در فرانسه برگزار شد. اما، بعدها مداخلات این گروه در میانۀ دهۀ ۱۹۸۰ را علت سقوط بازار سهام در ۱۹۸۷ دانستند، و نشست سالانۀ سران آن بیش از پیش، به جای تدوین سیاست ها، به عرصه ای برای بحث دربارۀ مسائل مهم تبدیل شد. وزرای اقتصاد و رؤسای بانک های مرکزی کشورهای عضو گروه هفت هر سال چهار نوبت جلسه دارند. رهبران گروه هفت، در نشست ژوئن ۱۹۹۹ خود، که با حضور روسیه در کلن آلمان برگزار شد، پذیرفتند که دربارۀ تغییر جدول بازپرداخت بدهی های روسیه به بحث بپردازند. در این نشست همچنین دربارۀ طرحی برای کاهش بدهی فقیرترین کشورها تا بیش از نصف مبلغ آن توافق شد که اعتبار لازم برای آن تا حدودی باید از فروش طلای صندوق بین المللی پول تأمین می شد. این طرح سبب کاسته شدن ۷۰میلیارد دلار یا ۴۳میلیارد پوند از بار بدهی ها می شد. اعتراضاتی که همزمان با این نشست صورت گرفت سبب قطع فعالیت مراکز مالی در سراسر جهان شد. در مرکز اقتصادی لندن شورش هایی برپا شد که ۲میلیون پوند (۳میلیون دلار) خسارت دربر داشت. وزرای اقتصاد و رؤسای بانک های مرکزی کشورهای گروه هفت در سال ۲۰۰۰، برای جلسات بهار صندوق بین المللی پول و بانک جهانی در واشینگتن گرد آمدند. آنان با وجود سقوط قیمت سهام، که به تازگی در بازارهای سهام ایالات متحده رخ داده بود، وضعیت اقتصادی جهان را امیدبخش ارزیابی کردند. هزاران تن از اعتراض کنندگان به روند جهانی سازی این بار با سرکوب شدید نیروهای پلیس و باران سنگین ناکام ماندند؛ آنان برای تکرار اعتراضاتی که در ۱۹۹۹ همزمان با نشست سازمان تجارت جهانی در سیاتل برگزار شده بود، در واشینگتن گردآمده بودند. در آوریل ۲۰۰۱، گروه هفت وعده داد که ۷میلیارد پوند را به تحقیق و تولید داروهای ارزان قیمت و بهبود وضع بهداشت در فقیرترین کشورهای جهان اختصاص دهد. مبلغ قطعی بستگی به موافقت شرکت های داروسازی برای کاستن از قیمت تولیدات خود و افزایش تحقیقات دربارۀ ایدز، مالاریا، و سل داشت. در سپتامبر ۱۹۹۹ گروهی متشکل از ۲۰ کشور صنعتی جهان به نام گروه بیست تأسیس شد که علاوه بر اعضای گروه هشت دیگر اعضای آن عبارت اند از آرژانتین، استرالیا، برزیل، چین، هند، اندونزی، مکزیک، عربستان سعودی، افریقای جنوبی، ترکیه و کره جنوبی. عضو بیستم نیز اتحادیه اروپا است.

پیشنهاد کاربران

بپرس