گروه محکومین

گروه محکومین (In der Strafkolonie)
داستانی از فرانتس کافکا، منتشرشده به آلمانی در ۱۹۱۹. مسافری در جزیره ای در مناطق حاره شاهد مراسم اعدام به وسیلۀ دستگاهی پیچیده است. روش اعدام چنین است که محکومی را برهنه بر تخت متحرکی می بندند و تیغه ای مجهز به نوک های تیز شیشه ای بر بدنش فرود می آید و آرام حکمی را، براساسِ اتهامش، بر پوستش حک می کند. افسری که شیفتۀ این دستگاه است، شیوۀ کار آن را برای مسافر توضیح می دهد. اما مسافر افسر را به ناعادلانه بودن دستگاه متقاعد می کند. سپس افسر پس از رهاکردن محکوم، دستگاه را برای حکِ حکمی با عنوان «عادل باش» تنظیم می کند و خود برهنه روی دستگاه می نشیند و دستگاه را به کار می اندازد. مسافر شاهد ماجراست، اما ناگهان دستگاه به هم می ریزد و به جای حک کردن حکم بر پوست افسر، تیغه ها بدنش را سوراخ سوراخ می کند و وی را می کشد. مسافر نیز سرانجام تنها به کشتی بازمی گردد. کافکا در این داستان درپیِ پیام دادن به خواننده نیست، بلکه می کوشد دربارۀ سرنوشت و هستی در ذهن خواننده پرسش ایجاد کند. کافکا در این اثر که از داستان های مشهور و مهم اوست، از مضامین همیشگی اش یعنی تنهایی، پوچی، اضطراب و محکومیت، بهره گرفته است.