گروه دونر

گروه دونر ( انگلیسی: Donner Party ) یا گاهی شناخته شده تحت عنوان حزب دونر، گروهی از مکتشفین و پیشگامان آمریکایی بودند که به وسیلهٔ کاروان درشکه به سمت کالیفرنیا مهاجرت نمودند. عطف به اشتباهاتی که این گروه در پیمودن مسیر اصلی داشتند، زمستان های سال ۱۸۴۶ تا ۱۸۴۷ میلادی را به ناچار، در برف و کولاک منطقهٔ سیرا نوادا گذراندند. برخی از این پیشگامان برای زنده ماندن، به آدمخواری متوسل گشتند و معمولاً اجساد کسانی را که در اثر گرسنگی یا بیماری جان می باختند به مصرف طعام می رساندند. هنگامی که گروه اردوگاهی را در نزدیکی دریاچه تروکی بر پا نمود، دریاچه، هنوز یخ نبسته بود اما افراد، آشنایی چندانی با شیوهٔ صید قزل آلا در دریاچه نداشتند.
منابع غذایی گروه دونر به طرز خطرناکی اندک بود و در اواسط ماه دسامبر، برخی از افراد برای یافتن کمک با پای پیاده از گروه جدا شدند. امدادگرانی از کالیفرنیا تلاش نمودند تا به یاری مهاجران بشتابند. هر چند، اولین گروه امدادی تا اواسط فوریه ۱۸۴۷، یعنی تقریباً ۴ ماه پس از گرفتار شدن گروه دونر، نتوانست خودش را به آنجا برساند. از تعداد ۸۷ نفر، تنها ۴۸ نفر توانستند از این مصیبت نجات یابند. مورخان، این حادثه را غیرعادی ترین تراژدی فاجعه بار به وقوع پیوسته در راستای مهاجرت به سمت غرب و کالیفرنیا توصیف کرده اند. [ ۱] اخبار مربوط به حادثهٔ دهشتناک گروه دونر، توسط ساموئل برانان که یکی از اولیای کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان و روزنامه نگار بود به سمت شرق نیز رسید. [ ۲] این در حالی است که نخستین گزارش های این حادثه، در تاریخ ژوئیه سال ۱۸۴۷ به نیویورک رسید. گزارش های این حادثه تحت تأثیر شور و شوق ملی به وجود آمده برای مهاجرت به سمت غرب بود. اخبار مرتبط با فاجعهٔ گروه دونر، برخلاف تمایل امروزی برای حساسیت نسبت به چنین وقایعی، در پاراگراف های خرد و ناچیز روزنامه های آن زمان دفن شد و این در حالی است که، چندین روزنامه از جمله جراید کالیفرنیا، دربارهٔ اتفاقات آدمخواری گروه، دست به اغراق و مبالغه زدند. [ ۳]