گروه تاج

در تبارشناسی، گروه تاج یا مجموعه تاج، مجموعه ای از گونه ها است که از نمایندگان زنده مجموعه، نزدیک ترین نیای مشترک مجموعه و همه نوادگان جدیدترین جد مشترک تشکیل شده است؛ بنابراین راهی برای تعریف کلاد، گروهی متشکل از یک گونه و همه نوادگان موجود یا منقرض شده آن است. به عنوان مثال، نوپرندگان را می توان به عنوان یک گروه تاج تعریف کرد که شامل جدیدترین جد مشترک همه پرندگان مدرن و تمام فرزندان موجود یا منقرض شدهٔ آن است.
این مفهوم توسط ویلی هنیگ، فرمول دهنده رده بندی تبارشناختی، به عنوان راهی برای طبقه بندی موجودات زنده نسبت به خویشاوندان منقرض شده آنها در «Die Stammesgeschichte der Insekten» و اصطلاحات گروه «تاج» و «ساقه» ایجاد شد و توسط RPS Jefferies در سال ۱۹۷۹ ابداع شد. اگرچه این اصطلاح در دهه ۱۹۷۰ فرموله شد، اما تا قبل از معرفی مجدد آن در سال ۲۰۰۰ توسط گراهام و سورن جنسن، معمولاً استفاده نمی شد. [ ۱]