گرو ستاندن

مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم - آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند ( حافظ )
سبب افسوس و آه کشیدن حافظ از اینکه ممکن است ( می فروشان ) گرو نستانند این بوده که در برخی از سروده ها بیان می کند با گرو گذاشتن دستار و خرقه و مانند اینها می شد که �می� را بصورت نسیه بخرند. البته در اینکه چنین عملی واقعا انجام می شده یا خیر جای تردید است. ممکن است حافظ و دیگر شعرایی که چنین موضوعی را عنوان داشته اند صرفاٌ قصدشان این بوده باشد که از طریق بیان این موضوع برتری و ارج و ارشمندی �می� یا �آنچه می در گفتگوی عارفانه و عاشقانه نما آن است� را بر �خرقه� و �دستار� که نشانه ها و نمادهای صوفی گری، زُهد ریاکارانه و تعصبات مذهبی بوده نشان بدهند.
در ایـن خرقه بسی آلودگـی است خــــــوشا وقت قبای مـــــــی فـــروشان
خــــــــرقه پوشی من از غایت دینداری نیست پــــــــــرده بر ســـر صد عیب نهان میپوشم