گرو بستن

لغت نامه دهخدا

گرو بستن. [ گ ِ رَ / رُو ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) شرط. نذر. مراهنه. با کسی گرو بستن. رهان. ( زوزنی ). خَطَر؛ و آنچه در میان کنند چون در چیزی گرو بندند. تخاطر. ( منتهی الارب ) :
با که گرو بست زمین کز میان
باز گشاید کمر آسمان.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) شرط بستن بر سر چیزی رهن نهادن گرو نهادن : ( امام ) گفت ( یعقوب بن اسحاق کندی را ) : بر پار. کاغذ چیزی نویسم اگر تو بیرون آری که چه نبشتم ترا مسلم دارم پس گرو بستند .

فرهنگ معین

( ~ . بَ تَ ) (مص ل . ) شرط بستن .

واژه نامه بختیاریکا

( گِرَو بستِن ) شرط بستن؛ شرط کردن

جدول کلمات

رهان

پیشنهاد کاربران

رقابت کردن و کم نیاوردن
گرو بستند برف و خشم رامین که نه آن کم شود تا روز نه این ویس و رامین
رهان، شرط. نذر. مراهنه
رهان