گره فکندن. [ گ ِ رِه ْ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) ایجاد گره. تولید عقده. || گره فکندن بر دل ، غمگین ساختن. اندوهگین کردن دل : چو نافه بر دل مسکین من گره مفکن که عهد با سر زلف گره گشای تو بست.
حافظ.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - ایجاد گره کردن . ۲ - مشکل کردن امری را سخت کردن کاری را یا گره افکندن بر دل . غمگین ساختن .
