گره طاعون

لغت نامه دهخدا

گره طاعون. [ گ ِ رِ هَِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غلوله که نزدیک زهار و بغل از مواد موی متولد شود و آن بالخاصیت مهلک باشد. ( آنندراج ) :
کام عاشق چو درآید به بغل می میرد
غنچه بر شاخ گل ما گره طاعون است.
سلیم ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس