گره به باد زدن

لغت نامه دهخدا

گره به باد زدن. [ گ ِ رِه ْ ب ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از اعتماد بر عمر کردن است. ( رشیدی ) ( انجمن آرا ). تکیه و اعتماد بر کار بی بقا کردن. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
گره بباد مزن گرچه بر مراد رود
که این سخن به مثل باد با سلیمان گفت.
حافظ.

پیشنهاد کاربران

کنایه از :
" کار الکی انجام دادن "
گره به سایه زدن . [ گ ِ رِه ْ ب ِ ی َ / ی ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) مرادف گره به باد زدن است . ( آنندراج ) . اعتماد بر کاربی بقا کردن . ( مجموعه ٔ مترادفات ص 292 ) : گره به سایه ٔ ابر بهار نتوان زدمبند دل به حیاتی که درگذر باشد. صائب ( از آنندراج ) .

بپرس