گره بند

لغت نامه دهخدا

گره بند. [ گ ِ رِه ْ ب َ ] ( نف مرکب ) مقابل گره گشا. ( آنندراج ). || ( اِ مرکب ) جوز گره. || کمربند شلوار. ( ناظم الاطباء ). || گره. تکمه. دکمه :
نقاب گل کشید و زلف سنبل
گره بند قبای غنچه واکرد.
حافظ.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - آنکه گره ایجاد کند . ۲ - آنکه مشکلی در امری پدید آرد مقابل گره گشا . ۳ - ( اسم ) تکمه دگمه گره : نقاب گل کشید و زلف سنبل گره بند قبال غنچه وا کرد . ( حافظ ) ۴ - کمر بند شلوار .

فرهنگ عمید

۱. آن که گره ببندد.
۲. تکمه: نقاب گل کشید و زلف سنبل / گره بند قبای غنچه وا کرد (حافظ: ۲۶۸ ).

پیشنهاد کاربران

بپرس