گرمایش الکتریکی فرایند تبدیل انرژی الکتریکی به انرژی گرمایی است. از کاربردهای رایج این نوع گرمایش می توان به بخاری های برقی، آشپزی، آب گرم کن ها و فرایندهای صنعتی اشاره کرد. گرم کن های برقی برای تبدیل انرژی الکتریکی به گرمایی از یک المنت استفاده می کنند که یک مقاومت الکتریکی ساده است و بر پایهٔ اصول گرمایی ژول ( اهمی ) کار می کند. عبور جریان الکتریکی از داخل مقاومت الکتریکی سبب تولید گرما می شود. گرم کن های برقی مدرن از سیم های نیکرومی به عنوان عنصر فعال در گرمایش استفاده می کنند.
همچنین پمپ هایی حرارتی نیز وجود دارند که می توانند با استفاده از یک موتور الکتریکی یک چرخهٔ یخچال ایجاد کنند و انرژی را منبع گرمایی ( که می تواند زمین یا هوای بیرون باشد ) به فضایی که نیاز است گرم شود منتقل کنند. برخی از این سامانه ها را می توان معکوس کرد، به طوری که گرمای فضای درونی را به بیرون منتقل کند تا فضای داخلی خنک شود. پمپ های حرارتی می توانند با هر واحد انرژی که دریافت می کنند بیش از یک واحد انرژی را به بیرون منتقل کنند.
بخاری های برقی برای گرمایش فضای داخلی ساختمان ها به کار می روند. روش های مختلفی برای این کار وجود دارد.
در این بخاری ها عنصر گرماساز که معمولاً داخل یک محفظهٔ شیشه ای است ( مشابه لامپ های رشته ای ) به دمای بسیار بالایی می رسد و انرژی گرمایی تابشی حاصله به وسیلهٔ چند بازتاباننده به بیرون بدنهٔ گرم کن هدایت می شود. تابش حاصل در محدودهٔ فروسرخ است که می تواند تا زمانی که به جسمی برخورد نکرده است از فضا عبور کند. چنین گرمایی به جای گرم کردن هوا، مستقیماً افراد یا اشیا را گرم می کند. این روش برای مکان هایی که هوا در جریان است مناسب است. همچنین در گاراژها و زیرزمین ها که گرمایش نقطه ای مد نظر باشد استفاده از این روش مفید خواهد بود.
این بخاری ها بی صدا عمل می کنند و در صورتی که مواد اطرافشان حفاظت های مناسب در مقابل گرمای زیاد را نداشته باشند می توانند بسیار خطرساز باشند.
این بخاری ها هوای اطراف عنصر گرم کن را با استفاده از همرفت گرم می کنند. از آنجایی که هوای گرم چگالی کمتری از هوای سرد دارد به بالا رانش پیدا می کند و هوای سرد جای آن را می گیرد، هوای گرم منتقل شده محیط اطراف را گرم خواهد کرد و رفته رفته به دمای محیط می رسد و این چرخه ادامه می یابد.
این بخاری ها بی صدا هستند و خطر شعله ور شدن در آن ها نسبت به بخاری های تابشی پایین است. این بخاری ها برای محل هایی که نیاز است بخاری طولانی مدت روشن بماند یا بدون مراقبت به کار خود ادامه دهد مفید هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهمچنین پمپ هایی حرارتی نیز وجود دارند که می توانند با استفاده از یک موتور الکتریکی یک چرخهٔ یخچال ایجاد کنند و انرژی را منبع گرمایی ( که می تواند زمین یا هوای بیرون باشد ) به فضایی که نیاز است گرم شود منتقل کنند. برخی از این سامانه ها را می توان معکوس کرد، به طوری که گرمای فضای درونی را به بیرون منتقل کند تا فضای داخلی خنک شود. پمپ های حرارتی می توانند با هر واحد انرژی که دریافت می کنند بیش از یک واحد انرژی را به بیرون منتقل کنند.
بخاری های برقی برای گرمایش فضای داخلی ساختمان ها به کار می روند. روش های مختلفی برای این کار وجود دارد.
در این بخاری ها عنصر گرماساز که معمولاً داخل یک محفظهٔ شیشه ای است ( مشابه لامپ های رشته ای ) به دمای بسیار بالایی می رسد و انرژی گرمایی تابشی حاصله به وسیلهٔ چند بازتاباننده به بیرون بدنهٔ گرم کن هدایت می شود. تابش حاصل در محدودهٔ فروسرخ است که می تواند تا زمانی که به جسمی برخورد نکرده است از فضا عبور کند. چنین گرمایی به جای گرم کردن هوا، مستقیماً افراد یا اشیا را گرم می کند. این روش برای مکان هایی که هوا در جریان است مناسب است. همچنین در گاراژها و زیرزمین ها که گرمایش نقطه ای مد نظر باشد استفاده از این روش مفید خواهد بود.
این بخاری ها بی صدا عمل می کنند و در صورتی که مواد اطرافشان حفاظت های مناسب در مقابل گرمای زیاد را نداشته باشند می توانند بسیار خطرساز باشند.
این بخاری ها هوای اطراف عنصر گرم کن را با استفاده از همرفت گرم می کنند. از آنجایی که هوای گرم چگالی کمتری از هوای سرد دارد به بالا رانش پیدا می کند و هوای سرد جای آن را می گیرد، هوای گرم منتقل شده محیط اطراف را گرم خواهد کرد و رفته رفته به دمای محیط می رسد و این چرخه ادامه می یابد.
این بخاری ها بی صدا هستند و خطر شعله ور شدن در آن ها نسبت به بخاری های تابشی پایین است. این بخاری ها برای محل هایی که نیاز است بخاری طولانی مدت روشن بماند یا بدون مراقبت به کار خود ادامه دهد مفید هستند.
wiki: گرمایش الکتریکی