گرمانیا

گرمانیا ( به آلمانی: Germania ) نام یک قطعه موسیقی وطن پرستانه از لودویگ فان بتهوون است. این قطعه، شماره بندی معمولِ آثارِ بتهوون ( اپوس ) را ندارد و در رده بندی وو ( آثارِ بدون شمارهٔ اپوس[ ۱] ) است و با عنوانِ «وو ۹۴» ( WoO 94 ) از آن یاد می شود.
پس از اینکه نیروهای متحد پروس، امپراتوری اتریش و روسیه تزاری در تاریخ ۳۱ مارس ۱۸۱۴ توانستند نیروهای فرانسه ناپلئون بناپارت را در نبرد پاریس شکست دهند و پاریس را تسخیر کنند، در وین به افتخار این پیروزی، مدیریت تئاترهای درباری تصمیم گرفت تا جشنوارهٔ موسیقی ای به نام «خبر خوب» ( به آلمانی: Die gute Nachricht ) برگزار کند. [ ۲] قرار شد هشت قطعه موسیقی در این جشنواره اجرا شود که سه تای آنها را یوهان نپوموک هومل خلق کرد، چهار قطعه از آثار موجود آدالبِرت گورووِتس، [ ۳] فریدریش آگوست کانه، [ ۴] کارل وایگل[ ۵] و ولفگانگ آمادئوس موتسارت انتخاب شدند و به بتهوون نیز مأموریت داده شد تا قطعهٔ آخر جشنواره را خلق کند که او نیز برای این منظور، «گرمانیا» را ساخت. شعر گرمانیا اثر گئورگ فریدریش ترایچکه[ ۶] است.
«گرمانیا» یک قطعهٔ آوازی است که در آن یک تک خوان با صدای بم، صدای اصلی گروه کُر را تشکیل می دهد. گرمانیا دارای اشعار میهن پرستانه است و حتی بتهوون راهنمای سرعت قطعه را هم برخلاف معمول که به زبان ایتالیایی می نوشتند، به آلمانی و با عبارتِ «آتشین، ولی نه خیلی سریع» ( Feurig, jedoch nicht zu geschwind ) نوشت. [ ۷] این قطعه اولین بار در ۱۱ آوریل ۱۸۱۴ در وین اجرا شد. [ ۸]
[ ۹]