گرماسنجی تفاضلی

گرماسنجی تفاضلی ( به انگلیسی: Differential thermal analysis ) یکی از انواع تجزیه حرارتی است که در شیمی کاربرد فراوان دارد و برای تعیین تغییرات آنتالپی و مقدار ظرفیت حرارتی ویژه همفشار در یک واکنش شیمیایی از نوع واکنش گرماگیر یا واکنش گرمازا به کار می رود.
در این روش آزمایشگاهی ماده نمونه و مرجع را حرارت می دهند. دمای محفظه نمونه و مرجع با تنظیم از طریق کامپیوتر از دمای مبدأ تا دمای مورد نظر با اشل ۱ درجه سانتیگراد تغییر می کند.
دستگاه به هر دو نمونه انرژی یکسانی میدهد. میزان تغییرات دمای نمونه نسبت به مرجع را میسنجد. اگر ماده نمونه مورد تجزیه گرماگیر باشد دمای آن کمتر می شود و پیک گرفته شده در نمودار توان دستگاه نسبت به دما رو به پایین خواهد بود. اگر ماده نمونه گرمازا باشد پیک گرفته شده رو به بالا خواهد بود. سطح زیر پیک تغییرات آنتالپی نمونه را نشان می دهد که متناسب با ظرفیت حرارتی ویژه آن است. سرعت تغییر دما در دستگاه تأثیر مستقیم بر پیک های نمودار دستگاه دارد. اگر سرعت این تغییرات بالا باشد همه پیک ها در دستگاه ثبت نمی شوند و از دقت لازم در سنجش کاسته می شود. بنابراین لازم است سرعت تغییر دما را در حد امکان کم انتخاب کرد تا همه پیک های مورد نظر ثبت شوند. در دستگاه های مدرن حد تشخیص پیک ها ۰. ۱ درجه سانتیگراد است. از این روش برای تبلور همدما و غیر همدما استفاده می شود.
دمای گذار فاز در مواد یکی از مهم ترین پارامترهایی است که با کالری سنجی سنجشی مقیاسی می توان آن را اندازه گرفت. در مورد بسپارها دمای انتقال شیشه ای از فاز شیشه ای یا آمورف ( بی شکل ) به فاز پلاستیکی را نیز با کالری سنجی سنجشی مقیاسی تعیین می کنند.