گرم دار

لغت نامه دهخدا

گرم دار. [ گ ُ ] ( نف مرکب ) غم خوار :
گرمدارانت ترا گوری کنند
کشکشانت در تگ گور افکنند.
مولوی ( مثنوی ).
رجوع به گُرم شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) غصه دار اندوهگین : شب در آن حجره نشست آن گرم دار بر امید و عد. آن یار غار ... ( مثنوی )

فرهنگ عمید

غصه دار، اندهگین.

پیشنهاد کاربران

بپرس