گرم دار

لغت نامه دهخدا

گرم دار. [ گ ُ ] ( نف مرکب ) غم خوار :
گرمدارانت ترا گوری کنند
کشکشانت در تگ گور افکنند.

مولوی ( مثنوی ).

رجوع به گُرم شود.

( صفت ) غصه دار اندوهگین : شب در آن حجره نشست آن گرم دار بر امید و عد. آن یار غار ... ( مثنوی )

غصه دار، اندهگین.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید