گرشاسپ نامه
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
گرشاسب نامه منظومه ای حماسی است سرودهٔ اسدی طوسی در سدهٔ پنجم هجری قمری است. آنچنان که در سرآغاز این نوشته آمده است در سال ۴۵۸ هجری کار سرودن آن پایان گرفته و به ابودلف فرمانروای نخجوان پیشکش شده است. گرشاسپ نامه، به دلاوری های گرشاسپ، پهلوان سیستانی ( نیای بزرگ رستم ) می پردازد که نامش با پهلوان ایران باستان گرشاسب پسر اثرط ( به فارسی میانه سرید /srīd/، از اوستایی ثریتَ /θrita/ ) از تبار سام یکی است، گرچه جدا از یکسان بودن این نام و اینکه اسدی وی را اژدهاکش شناسانده است همانندی دیگری میان اثر اسدی و دیگر نوشته های اوستایی و پهلوی پیدا نمی شود.
... [مشاهده متن کامل]
این منظومه میان ۷۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ بیت دارد و در بحر متقارب ( همچو شاهنامه ) سروده شده و دربارهٔ دلاوری های گرشاسب است. پایان سرایش نظم گرشاسپ نامه در محدودۀ سال ۴۵۵ هجری قمری بوده است.
جوهره محتوای گرشاسپ نامه، ارزش سخن، پند و اندرز، و اهمیت دین داری است.
... [مشاهده متن کامل]
این منظومه میان ۷۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ بیت دارد و در بحر متقارب ( همچو شاهنامه ) سروده شده و دربارهٔ دلاوری های گرشاسب است. پایان سرایش نظم گرشاسپ نامه در محدودۀ سال ۴۵۵ هجری قمری بوده است.
جوهره محتوای گرشاسپ نامه، ارزش سخن، پند و اندرز، و اهمیت دین داری است.
