گرسنه چشمی

لغت نامه دهخدا

گرسنه چشمی. [ گ ُ رِ / رُ ن َ / ن ِ / گ ُ س َ / س ِ ن َ / ن ِ چ َ / چ َ ] ( حامص مرکب ) حرص و گدایی. ( آنندراج ) ( غیاث ) :
چون خوانچه کنی تا ز سر گرسنه چشمی
از خوانچه گردون نکنی زله گدایی.
خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 442 ).
فغان که کاسه زرین بی نیازی را
گرسنه چشمی ما کاسه گدایی کرد.
صائب.
رجوع به گرسنه چشم شود.

فرهنگ فارسی

۱ - حرص آزمند : چون خوانچه کنی تاز سر گرسنه چشمی از خوانچ. گردون نکنی زله گدایی . ( خاقانی ) ۲ - بخل امساک . ۳ - فقر گدایی .

پیشنهاد کاربران

بپرس