گرزه ٔ گاوسر

لغت نامه دهخدا

گرزه گاوسر. [ گ ُ زَ / زِ ی ِس َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزه گاوسار است که گرز فریدون باشد. ( برهان ). گرزه گاوپیکر است. ( جهانگیری ). گرزه گاوچهر و گاوپیکر و گاوسار و گاوسر، همه گرز فریدون بود. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) :
برآویخت [ گیو ] با دیو [ پولادوند ] چون شیر نر
زره دار و با گرزه گاوسر.
فردوسی.
یکی گرزه گاوسر برگرفت
جهانی بدو ماند اندر شگفت.
فردوسی.
ابا یاره و گرزه گاوسر
ابا طوق زرین و زرین کمر.
فردوسی.
رجوع به گرزه گاوچهر و گرزه گاوپیکر و گرزه گاورنگ و گرزه گاوروی و گرزه گاوسار و گرزه گاومیش شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس