گرزه ٔ گاوسار

لغت نامه دهخدا

گرزه گاوسار. [ گ ُ زَ / زِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزه گاوچهر است که عمود فریدون باشد. ( برهان ). گرزه گاوپیکر است. ( جهانگیری ) :
نشست از بر تخت گوهرنگار
ابا تاج و با گرزه گاوسار.
فردوسی.
کمر بستن و رفتن شاهوار
به چنگ اندرون گرزه گاوسار.
فردوسی.
همیرفت [ گشتاسب ] با گرزه گاوسار
چو سرو بلند از لب جویبار.
فردوسی.
رجوع به گرزه گاوچهر و گرزه گاورنگ و گرزه گاوپیکر و گرزه گاوروی و گرزه گاوسر و گرزه گاومیش شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس