گرزه ٔ گاورنگ

لغت نامه دهخدا

گرزه گاورنگ. [گ ُ زَ / زِ ی ِ رَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزه گاوچهر. گرزی که سر آن به شکل سر گاو بود :
چنین تا لب رود جیحون ز جنگ
نیاسود با گرزه گاورنگ.
فردوسی.
بیامد خروشان بدان دشت جنگ
بچنگ اندرون گرزه گاورنگ.
فردوسی.
دمان پیش ضحاک رفتی به جنگ
زدی بر سرش گرزه گاورنگ.
فردوسی.
رجوع به گرزه گاوپیکر و گرزه گاوچهر و گرزه گاوروی و گرزه گاوسار و گرزه گاوسر و گرزه گاومیش شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس