گردون شناس

لغت نامه دهخدا

گردون شناس. [ گ َ ش ِ ] ( نف مرکب ) منجم. ستاره شناس. آگاه به امور آسمان و کاینات و جو :
همیدون دور گردون زین قیاس است
شناسد هرکه او گردون شناس است.

نظامی.

( صفت ) منجم اختر شناس : همیدون دور گردون زین قیاس است شناسد هر که او گردون شناس است . ( نظامی )

اخترشناس، منجم.

اختر مار، اختر شناس، اختربین،