گردوبازی

گِردوبازی یا آغوزبازی یا آغوزکا از بازی های فولکلور قدیمی و کودکانه استان مازندران است که به صورت گروهی انجام می شود. این بازی دارای انواعی است که مختصری با هم تفاوت دارند. نوعی از گردوبازی شباهت به تیله بازی دارد و در کل نحوه بازی، اصطلاحات و جزئیات قواعد بازی از نسلی به نسل دیگر و ازمحلی به محل دیگر دچار تغییر شده و می شود. اما غالباً در این بازی، هر بازیکن از قبل تعدادی گردو با خود دارد. ستون هایی از گردوها، عموماً متشکل از دو گردو که روی هم قرار گرفته اند، به تعداد بازیکنان و به صورت ردیفی در کنار هم چیده می شود ( که اصطلاحاً به این کار کاشتن گردوها می گویند ) . هر بازیکن گردویی مختص به خود دارد که معمولاً اندازهٔ آن بزرگ تر از بقیه است و به آن اصطلاحاً شَقِّه می گویند. بازیکنان به نوبت ( که می تواند بر اساس قرعه مشخص شود ) ، گردوی شقهٔ خود را از فاصله ای معین ( معمولاً ۴ یا ۵ متر ) به سوی ردیف گردوها پرتاب می کند. در صورت اصابت کردن گردوی شقه به بقیه گردوها و ریختن آنها را روی زمین، بازیکن مورد نظر آن گردوها را تصاحب می کند، در غیر این صورت، نوبت به بازیکن بعدی می رسد. این روند همین طور ادامه می یابد تا اینکه تمام گردوهای کاشته شده در آن دور، به زمین بریزند. در هر دور، تعداد ردیف گردوها بیشتر می شود. در همه انواع این بازی، هدف، بُردن گردوهای رقیبان است. در سال های اخیر مسابقات گردوبازی در ایران برگزار شده است. [ ۱]