گردنی یا گلویی شدن در مهندسی یا علوم مواد، نوعی تغییر شکل کششی است که در آن مقادیر نسبتاً زیادی از فشار در ناحیه ای کوچک از ماده به طور نامتناسب اعمال می شود. [ ۱] به دلیل کاهش قابل ملاحظه ای که در سطح مقطع ایجاد می شود نام «گردن» یا «گلویی» برای آن انتخاب شده است. از آنجا که کرنش های وارده در ناحیه گردنی بزرگ هستند، ماده در اثر گردنی شدن، اغلب به سمت تسلیم شدن، ( یک شکل از تغییر شکل پلاستیک مربوط به مواد شکل پذیر که اغلب در فلزات و پلیمرها رخ می دهد ) پیش می رود. [ ۲] گردن در نهایت در زمانی که کرنش کافی اعمال شود دچار شکست می شود.
گردنی شدن ناشی از ناپایداری در هنگام تغییر شکل کششی است، زمانی که مقطع عرضی یک ماده نسبت به کرنش سختی آن، بیشتر کاهش می یابد. کانسیدر ( Considère ) معیار اساسی برای گردنی شدن را در سال ۱۸۸۵ منتشر کرد. [ ۳] سه مفهومی که در ادامه توضیح داده شده اند، چهارچوبی برای درک پدیده گردنی شدن ارائه می دهند.
• قبل از تغییر شکل، تمام مواد واقعی دارای ناهمگنی هستند مانند نقص یا تغییراتی در ابعاد و ترکیب که باعث نوسانات نقطه ای در تنش ها و کرنش ها می شود. برای تعیین محل شروع گردنی شدن، این نوسانات باید در حد بی نهایت کم باشد.
• در طول تغییر شکل کششی، سطح مقطع عرضی ماده کاهش می یابد. ( اثر پواسون )
• در طول تغییر شکل کششی، کرنش سختی اتفاق می افتد. میزان سخت شدن با تغییر شکل تغییر می کند.
دو مورد آخر ثبات را تعیین می کنند در حالی که مورد اول محل گردنی شدن را مشخص می کند.
نمودارهای سمت چپ نشان دهنده رابطه کمی بین سخت شدن ( نشان داده شده توسط شیب منحنی ) و کاهش در سطح مقطع عرضی ( فرض می شود در عملیات کانسیدر ( Considère ) با نسبت های کشش متفاوت حاصل شده است ) برای ماده ای است که گردن پایدار ( بالا ) و ماده ای که در همه نسبت های کشش ( پایین ) همگن می شود.
همان طور که مواد تغییر شکل می یابند، تقریباً تمام نقاط همان مقدار فشار را تحمل می کنند تا زمانی که مقدار سخت شدن بیشتر از سطح مقطع کاهش یابد، همان طور که در نسبت های کوچک در نمودار بالا و در همه نسبت های در نمودار پایین نشان داده شده است. اما اگر ماده شروع به سخت شدن با نسبت کوچکتر در مقایسه با کاهش سطح مقطع عرضی شود، اولین نقطه مشخص شده در نمودار بالا، کرنش در محل بالاترین استرس یا کمترین سختی تمرکز می کند. هر چه فشار در محل بیشتر باشد، باعث کاهش بیشتر سطح مقطع عرضی می شود که به نوبه خود سبب افزایش تمرکز فشار و ناپایداری و در نتیجه منجر به گردنی شدن می گردد. این ناپایداری «هندسی» یا «بیرونی» نامیده می شود، زیرا این امر شامل کاهش سطح مقطع عرضی مواد در مقیاس ماکروسکوپی می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگردنی شدن ناشی از ناپایداری در هنگام تغییر شکل کششی است، زمانی که مقطع عرضی یک ماده نسبت به کرنش سختی آن، بیشتر کاهش می یابد. کانسیدر ( Considère ) معیار اساسی برای گردنی شدن را در سال ۱۸۸۵ منتشر کرد. [ ۳] سه مفهومی که در ادامه توضیح داده شده اند، چهارچوبی برای درک پدیده گردنی شدن ارائه می دهند.
• قبل از تغییر شکل، تمام مواد واقعی دارای ناهمگنی هستند مانند نقص یا تغییراتی در ابعاد و ترکیب که باعث نوسانات نقطه ای در تنش ها و کرنش ها می شود. برای تعیین محل شروع گردنی شدن، این نوسانات باید در حد بی نهایت کم باشد.
• در طول تغییر شکل کششی، سطح مقطع عرضی ماده کاهش می یابد. ( اثر پواسون )
• در طول تغییر شکل کششی، کرنش سختی اتفاق می افتد. میزان سخت شدن با تغییر شکل تغییر می کند.
دو مورد آخر ثبات را تعیین می کنند در حالی که مورد اول محل گردنی شدن را مشخص می کند.
نمودارهای سمت چپ نشان دهنده رابطه کمی بین سخت شدن ( نشان داده شده توسط شیب منحنی ) و کاهش در سطح مقطع عرضی ( فرض می شود در عملیات کانسیدر ( Considère ) با نسبت های کشش متفاوت حاصل شده است ) برای ماده ای است که گردن پایدار ( بالا ) و ماده ای که در همه نسبت های کشش ( پایین ) همگن می شود.
همان طور که مواد تغییر شکل می یابند، تقریباً تمام نقاط همان مقدار فشار را تحمل می کنند تا زمانی که مقدار سخت شدن بیشتر از سطح مقطع کاهش یابد، همان طور که در نسبت های کوچک در نمودار بالا و در همه نسبت های در نمودار پایین نشان داده شده است. اما اگر ماده شروع به سخت شدن با نسبت کوچکتر در مقایسه با کاهش سطح مقطع عرضی شود، اولین نقطه مشخص شده در نمودار بالا، کرنش در محل بالاترین استرس یا کمترین سختی تمرکز می کند. هر چه فشار در محل بیشتر باشد، باعث کاهش بیشتر سطح مقطع عرضی می شود که به نوبه خود سبب افزایش تمرکز فشار و ناپایداری و در نتیجه منجر به گردنی شدن می گردد. این ناپایداری «هندسی» یا «بیرونی» نامیده می شود، زیرا این امر شامل کاهش سطح مقطع عرضی مواد در مقیاس ماکروسکوپی می باشد.
wiki: گردنی شدن