گردشگری مذهبی

گردشگری زیارتی یکی از قدیمی ترین نوع گردشگری است که وجود آن به تاریخ فرهنگ دینی گره خورده است. سفرهای ایرانیان باستان به معبد آناهیتا در کنگاور، سفرهای مصریان برای دیدار فراعنه، مراسم مقدس یونانیان باستان در معابد آپولون و سفر حج از جمله این نوع گردشگری به شمار می روند.
بازدید از این مکان ها با انگیزه های مختلف همچون دین ، هنر ، معماری ، تاریخی و . . . انجام میشود فارغ از اینکه آن فرد شخصا مذهبی باشد یا نه.
در کشور ایران نیز به دلیل پیشینه مذهبی که دارد، این سبک از گردشگری رواج بسیاری دارد. شهرهای مشهد و قم به ترتیب شلوغ ترین شهرهای توریستی - مذهبی ایران تلقی می گردند که حتی سالانه میلیون ها زائر داخلی و خارجی را میزبانی می کنند. طبق آمار، تنها در شهر مشهد نزدیک بیش از ۳۰۰ واحد اقامتی مجاز فعالیت دارند که حدود 70 درصد از کل مراکز اقامتی ایران را دربر می گیرد.
در دوران مدرن، زیارت سکولار یک دسته بندی میانی است بین زیارت که وابسته به دینی خاص است و گردشگری مدرن. به طور مثال هیمالیا یک مکان خاص و حتی مقدس است . جایی که مسافرت به آن نه صرفا به دلایل مذهبی و نه صرفا برای گردش است . بلکه هدفی بینابین دارد.
از نگاه بسیاری محققین ، سفر امری متعالی است که در طی آن راه و روش زندگی و شناخت خویشتن اتفاق میافتد.