گردشگری فرهنگی

گردشگری فرهنگی ( یا گردشگری فرهنگ ) نوعی از گردشگری است که در رابطه با فرهنگ یک کشور یا منطقه است. توریسم فرهنگی به طور خاص بر شیوه زندگی مردم در این مناطق جغرافیایی و تاریخچه آن مردم، هنر، معماری، ادیان و دیگر عناصری که به آن ها کمک کرده تا شیوه زندگی خود را دنبال کنند تمرکز دارد. گردشگری فرهنگی شامل گردشگری در مناطق شهری به خصوص شهرهای تاریخی و بزرگ و امکانات فرهنگی این شهرها مانند موزه ها و تئاترهای آنهاست. همچنین این نوع توریسم می تواند شامل گردشگری در مناطق روستایی و نمایش سنت های بومی جوامع فرهنگی ( به عنوان مثال جشنواره ها و آداب و رسوم ) و ارزش ها و شیوه زندگی آنان باشد. گردشگری فرهنگی در حال حاضر محبوبیت زیادی در سراسر جهان دارد و در اخیر گزارش OECD، این نوع توریسم می تواند در توسعه منطقه ای در مناطق مختلف جهان مؤثر باشد. [ ۳]
تعریف گردشگری فرهنگی عبارت است از «رفتن افراد به جاذبه های فرهنگی به دور از محل اقامت عادی خودشان با قصد جمع آوری اطلاعات جدید و تجربیات به منظور برآوردن نیازهای فرهنگی». [ ۴] این نیازهای فرهنگی می تواند درک هویت فرهنگی فرد از طریق مشاهده فرهنگ دیگران باشد.
گردشگری فرهنگی دارای سابقه ای طولانی است و ریشه های آن در گرند تور به اوایل صنعت گردشگری می رسد. همچنین گردشگری فرهنگی از مسائلی است که سیاستگزاران برای آینده روی آن حساب باز کرده اند. سازمان گردشگری جهانی WTO، دریافت که ۳۷ درصد از گردشگری جهانی را گردشگری فرهنگی تشکیل می دهد و سالانه ۱۵ درصد رشد دارد.
یک دسته از مقصدهای گردشگری فرهنگی بازدید از کانونهای تمدن و فرهنگ است که در بیرون از محل زندگی فرد هستند. کانون های فرهنگی و هنری قوی، از مناطق جذاب برای گردشگران است. [ ۵]