در آواشناسی، گردشدگی واکه ( انگلیسی: Vowel roundedness ) به میزان گرد شدن لب ها در هنگام تولید یک واکه گفته می شود. این فرایند، لبی شدگی یک واکه است. وقتی که واکه ای گردشده تلفظ می شود، لب ها یک شکاف دایره ای تشکیل می دهند و واکه های گردنشده در حالی تلفظ می شوند که لب ها به حالت عادی هستند. در بیشتر زبان ها واکه های پیشین متمایل به گرد نبودن و واکه های پسین متمایل به گرد بودن هستند.
دو گونه از گردشدگی در واکه ها وجود دارند، جلوآمدگی و فشردگی.
جلوآمدگی یا پیش کشیدگی زمانی رخ می دهد که کنارهٔ لب ها با یکدیگر به پایین رفته و لب ها جلو بیایند. در این گونه می توان سطح داخلی لب ها را مشاهده کرد.
فشردگی یا تراکم هنگامی روی می دهد که لب ها نیز به علاوهٔ کنارهٔ لب ها به صورت افقی به پایین فرورفته و جلو نیایند. در این گونه تنها سطح خارجی لب ها قابل مشاهده است. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو گونه از گردشدگی در واکه ها وجود دارند، جلوآمدگی و فشردگی.
جلوآمدگی یا پیش کشیدگی زمانی رخ می دهد که کنارهٔ لب ها با یکدیگر به پایین رفته و لب ها جلو بیایند. در این گونه می توان سطح داخلی لب ها را مشاهده کرد.
فشردگی یا تراکم هنگامی روی می دهد که لب ها نیز به علاوهٔ کنارهٔ لب ها به صورت افقی به پایین فرورفته و جلو نیایند. در این گونه تنها سطح خارجی لب ها قابل مشاهده است. [ ۱]
wiki: گردشدگی واکه