گردش کنان

لغت نامه دهخدا

گردش کنان. [ گ َ دِ ک ُ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) تفرج کنان. تماشاکنان. رجوع به گردش شود.

تفرج کنان تفریح کنان .

در حال گردش کردن.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید