گردبینی

لغت نامه دهخدا

گردبینی. [ گ ِ ] ( ص مرکب ) آنکه بینی وی سپس رفته باشد و سر بینی او اندکی بلند باشد. اخنس.

آنکه بینی اش سپس رفته باشد و سر بینی او اندکی بلند بود .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید