[ویکی نور] گردآورندگان سخنان امیرالمؤمنین علیه السلام قبل از سید رضی. کتاب «گردآورندگان سخنان امیرالمومنین علیه السلام قبل از سید رضی»، تالیف عزیز الله عطاردی به زبان فارسی است. در این اثر مجموعه ای از اشخاص که از زمان و عصر حضرت به جمع آوری سخنان امام(ع) مبادرت ورزیده اند، جمع آوری شده اند. با اینکه حجم صفحات کتاب بسیار کم است؛ ولی ایشان هفتاد نفر از اشخاصی که تا این زمان به ثبت و ضبط سخنان امام(ع) همت گماشته اند، را آورده و مجموعه نفیسی را ترتیب داده است.
کتاب شامل مقدمه و متن می باشد که مولف بعد از مقدمه کوتاه متن کتاب خویش را درباره شخصیت های قبل از سید رضی که هفتاد تن می باشد، را آورده است. ایشان در بیان شخصیت هر مولف به اختصار بسنده کرده است و در چند سطر هر شخصیت را معرفی کرده است.
مقدمه مولف درباره نهج البلاغه و اینکه از امام(ع) خطبه ها و سخن های فراوانی در کتب تاریخ و اخبار و آثار روایت شده است، علی(ع) بعضی از این خطبه ها را در منابر مدینه، بصره و کوفه ایراد نموده است و پاره ای دیگر را در میدان جنگ و هنگام پیکار با دشمنان برای لشکریان خویش خوانده و آن ها را از امور جاری آگاه نموده است. این خطبه ها در موضوعات مختلف وارد شده اند، بعضی در توحید و خداشناسی و صفات الهی ایراد گردیده اند و مسلمین را با خداوند متعال و فات ثبوتیه و سلبیه آشنا کرده و در حقیقت علم خداشناسی و معرفت پروردگار را به مردم آموخته اند...
متن کتاب این گونه آغاز می شود که از زمان امام علی (ع) گروهی خطابه های آن حضرت را ثبت نموده و در مجموعه هایی گرد آورده اند. هدف آن ها از چنین اقدامی آن بود که آیندگان را نیز از این سرچشمه های فضیلت و دانش سیراب نمایند و مسیر رشد و تکامل را برای آنان هموار سازند. تعدادی از این مجموعه ها تا زمان شیخ ابوجعفر طوسی و معاصرش ابوالعباس نجاشی در بغداد محفوظ و در دسترس مردم بوده است؛ اما متاسفانه این آثار هنگام ورود طغرل بیک سلجوقی به بغداد به علت جهالت و تعصب افراد جاهل به آتش کشیده شد و تعدادی از کتابخانه های شیعه از بین رفته است.
مولف سپس به بیان شخصیت هایی که در طول تاریخ از زمان حضرت به جمع آوری سخنان حضرت پرداخته است.
کتاب شامل مقدمه و متن می باشد که مولف بعد از مقدمه کوتاه متن کتاب خویش را درباره شخصیت های قبل از سید رضی که هفتاد تن می باشد، را آورده است. ایشان در بیان شخصیت هر مولف به اختصار بسنده کرده است و در چند سطر هر شخصیت را معرفی کرده است.
مقدمه مولف درباره نهج البلاغه و اینکه از امام(ع) خطبه ها و سخن های فراوانی در کتب تاریخ و اخبار و آثار روایت شده است، علی(ع) بعضی از این خطبه ها را در منابر مدینه، بصره و کوفه ایراد نموده است و پاره ای دیگر را در میدان جنگ و هنگام پیکار با دشمنان برای لشکریان خویش خوانده و آن ها را از امور جاری آگاه نموده است. این خطبه ها در موضوعات مختلف وارد شده اند، بعضی در توحید و خداشناسی و صفات الهی ایراد گردیده اند و مسلمین را با خداوند متعال و فات ثبوتیه و سلبیه آشنا کرده و در حقیقت علم خداشناسی و معرفت پروردگار را به مردم آموخته اند...
متن کتاب این گونه آغاز می شود که از زمان امام علی (ع) گروهی خطابه های آن حضرت را ثبت نموده و در مجموعه هایی گرد آورده اند. هدف آن ها از چنین اقدامی آن بود که آیندگان را نیز از این سرچشمه های فضیلت و دانش سیراب نمایند و مسیر رشد و تکامل را برای آنان هموار سازند. تعدادی از این مجموعه ها تا زمان شیخ ابوجعفر طوسی و معاصرش ابوالعباس نجاشی در بغداد محفوظ و در دسترس مردم بوده است؛ اما متاسفانه این آثار هنگام ورود طغرل بیک سلجوقی به بغداد به علت جهالت و تعصب افراد جاهل به آتش کشیده شد و تعدادی از کتابخانه های شیعه از بین رفته است.
مولف سپس به بیان شخصیت هایی که در طول تاریخ از زمان حضرت به جمع آوری سخنان حضرت پرداخته است.