گردابه

لغت نامه دهخدا

گردابه. [ گ ِ ب َ / ب ِ ] ( اِ مرکب ) ورطه. ( آنندراج ). گرداب :
خداوندا چو آید پای بر سنگ
فتد کشتی در آن گردابه تنگ.
نظامی.
غم بیشتر از قیاس خورده ست
گردابه فزون ز قد مرد است.
نظامی.
|| طوفان :
از این گردابه چون باد بهشتی
به ساحل گاه قطب آورده کشتی.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - گرداب : خداوندا . چو آید پای برسنگ فتد کشتی دران گرداب. تنگ ... ( نظامی ) ۲ - طوفان : ازین گردابه چون باد بهشتی بساحل گاه قطب آورده کشتی . ( نظامی )

پیشنهاد کاربران

بپرس