گرد گون

لغت نامه دهخدا

گردگون. [ گ َ ] ( ص مرکب )اغبر. برنگ گرد. گردآلود : بنگ سیاه باشد و سرخ و سپید و گردگون. ( الابنیه عن حقایق الادویه ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - برنگ گرد و غبار اغبر : بنگ سیاه باشد و سرخ و سپید و گردگون .

پیشنهاد کاربران

بپرس