گرد کار گشتن. [ گ ِ دِ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) مباشر کاری شدن. ( آنندراج ). مرتکب گشتن : شبی گرد آمیغ خوبان مگردکه تن را کنند سست و رخسار زرد .؟ ( انجمن آرای ناصری ).