گرد و قلنبه

لغت نامه دهخدا

گرد و قلنبه. [ گ ِ دُ ق ُ لُم ْ ب َ / ب ِ ] ( ص مرکب ) گرد و غلنبه. میانه بالای فربه. چاق و چله. خپل. و رجوع به گرد و غلنبه شود.

فرهنگ معین

(گِ دُ. قُ لُ بِ ) (ص مر. ) کوتاه و چاق .

پیشنهاد کاربران

بپرس