در ایران، منشأ اصلی ریزگرد، کویرها و باتلاق های در حال خشک شدن عراق است که خاک و شن های آن از طریق باد شُمال ( به عربی: شِمال ) به ایران می آید. دلیل اصلی خشک شدن زمین های عراق، آبگیری سدهایی چون سد آتاترک در کشور ترکیه است. به عبارتی آب رودخانه های دجله و فرات به واسطه سد سازی های ترکیه کم شده و دشت بین النهرین رطوبت خود را از دست داده و به منبعی برای تولید گرد و غبار تبدیل شده است. عدم پای بندی ترکیه به معاهدات بین المللی و تسلط این کشور بر دجله و فرات نه تنها باعث ایجاد پدیدهٔ ریزگرد در خاورمیانه شده، بلکه بهره کشی بی رویه از منابع طبیعی و مدیریت نامناسب و یکسونگرانه براین منابع باعث شده ایران امروز درگیر معضلاتی چون خشکسالی، سیلاب و گرد و غبار باشد و به از دست رفتن ۹۰ درصد تالاب های کشور بیانجامد. این باد از خرداد تا شهریور می وزد و از شمال غربی خاورمیانه شکل می گیرد و تا خلیج فارس و رسیدن به سطح آب های آزاد پیش می رود. سه کشور ایران، عراق و عربستان به طور مشترک هزینه های این اراضی را تأمین می کردند، و تمام اراضی در فصل خاصی از سال مالچ پاشی می شد. مالچ نوعی فرآوردهٔ چسبندهٔ نفتی است که برای تثبیت شن های روان در مناطق بیابانی از آن سود جسته می شود. جنگ عراق موجب فراموشی این کار، و در نتیجه افزایش توفان های غبار در خوزستان، غرب ایران، و سرانجام تقریباً در همهٔ ایران شد. توفان اخیر، که به گفتهٔ برخی اهالی بغداد بدترین توفان غبار زندگیشان بوده است، سبب بیشترین میزان گرد در سه دههٔ اخیر ایران شد.
... [مشاهده متن کامل]
در نخستین روزهای تابستان ۸۸، پدیدهٔ ریزگرد، ایران را به زیر پرده ای از گرد و غبار فرو برد. این وضعیت آسمان در تهران، اهواز و بسیاری از شهرهای مرکزی، جنوبی، و غربی ایران ایجاد شده بود. در روز نیز خورشید، از پس لایهٔ ریزدانه های مرتفع گرد و غبار، کم فروغ دیده می شد و ته رنگ آبی در آسمان اطراف آن پیدا و قرص خورشید به سفیدی گراییده بود.
پدیدهٔ ریزگرد، معمولاً ضخامتی کمتر از یک کیلومتر را در بر می گیرد و اگر هم خیلی شدید باشد، ضخامتش از یکی دو کیلومتر فراتر نمی رود؛ اما طوفان ریزگردی که در تابستان سال ۱۳۸۸ چند روزی زندگی عادی در ایران را مختل کرد، از کوه های مرتفع زاگرس و حتی رشته کوه سر به فلک کشیدهٔ البرز گذشت و کرانه های دریای خزر در گیلان را نیز تحت تأثیر قرار داد.
... [مشاهده متن کامل]
در نخستین روزهای تابستان ۸۸، پدیدهٔ ریزگرد، ایران را به زیر پرده ای از گرد و غبار فرو برد. این وضعیت آسمان در تهران، اهواز و بسیاری از شهرهای مرکزی، جنوبی، و غربی ایران ایجاد شده بود. در روز نیز خورشید، از پس لایهٔ ریزدانه های مرتفع گرد و غبار، کم فروغ دیده می شد و ته رنگ آبی در آسمان اطراف آن پیدا و قرص خورشید به سفیدی گراییده بود.
پدیدهٔ ریزگرد، معمولاً ضخامتی کمتر از یک کیلومتر را در بر می گیرد و اگر هم خیلی شدید باشد، ضخامتش از یکی دو کیلومتر فراتر نمی رود؛ اما طوفان ریزگردی که در تابستان سال ۱۳۸۸ چند روزی زندگی عادی در ایران را مختل کرد، از کوه های مرتفع زاگرس و حتی رشته کوه سر به فلک کشیدهٔ البرز گذشت و کرانه های دریای خزر در گیلان را نیز تحت تأثیر قرار داد.
