گرد مه

لغت نامه دهخدا

گردمه. [ گ ِ م َه ْ ] ( اِ مرکب ) مخفف گردماه. گردماه. ماه تمام. بدر :
با رخی رخشان چون گردمهی بر فلکی
بر سماوات عُلی برشده زیشان لهبی.

منوچهری.

رجوع به گردماه شود.

( اسم ) گردماه : بارخی رخشان چون گردمهی بر فلکی بر سماوات علی بر شده زیشان لهبی . ( منوچهری )

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید