گرد خاستن

لغت نامه دهخدا

گرد خاستن. [ گ َت َ ] ( مص مرکب ) زیان داشتن. باک داشتن :
گل را چه گرد خیزد از ده گلاب زن
مه را چه ورغ بندد از صد چراغدان.
؟ ( از کلیله و دمنه ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - گرد برخاستن . ۲ - زیان داشتن باک بودن : گل را چه گرد خیزد از ده گلابزن ? مه را چه ورغ بندد از صد چراغدان ? ( کلیله و دمنه . مصحح مینوی )

پیشنهاد کاربران

بپرس