گرد توتیا

لغت نامه دهخدا

گرد توتیا. [ گ َ دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سوده توتیا. و آن گردی است که از سنگ توتیا گیرند و چشم را بدان درمان کنند :
اگرت چشم تیرگی دارد
رهت از گرد توتیا بخشد.
عطار.
رجوع به توتیا شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس