گرترود شولتس کلینک ( به آلمانی: Gertrud Scholtz - Klink ) ( زاده ۹ فوریه ۱۹۰۲ - درگذشته ۲۴ مارس ۱۹۹۹ ) یک سیاستمدار آلمانی و از اعضای حزب نازی در آلمان و رئیس اتحادیه زنان ناسیونال سوسیالیست بود.
شولتس - کلینک در سال ۱۹۲۹ به حزب نازی پیوست و رئیس اداره زنان در برلین شد.
... [مشاهده متن کامل]
با دست یابی نازی ها به قدرت در سال ۱۹۳۳، هیتلر شولتس - کلینک را به ریاست اتحادیه زنان ناسیونال سوسیالیسم و رهبر زنان رایش منصوب کرد. وی به عنوان یک سخنور زبردست در سخرانی های خود برتری مردان بر زنان، لذت کار در خانه و اهمیت فرزندداری برای زنان را ترویج می کرد. وی در یک سخنرانی گفته بود: «وظیفه یک زن خدمت کردن در خانه و حرفه او به نیازهای زندگی از اولین تا آخرین لحظه زندگی یک انسان است».
وی بر خلاف منصبش، مخالف حضور زنان در سیاست بود و از سیاست مداران زن در جمهوری وایمار اینگونه نام می برد:
"هر شخصی که زنان کمونیست و سوسیال دموکرات را جیغ زنان در خیابان ها و پارلمان دیده است، خواهد فهمید که چنین کاری از یک زن واقعی برنمی آید".
وی در ژوئیه ۱۹۳۵ رئیس اداره زنان در جبهه کار آلمان شد که زنان را ترغیب به کار به نفع دولت نازی می کرد. وی در سال ۱۹۳۸ گفت: «زن آلمان باید کار کند و کار کند، او باید جسمانی و روحانی تجمل گرایی و لذت را نفی کند. » گرچه خود او از وضعیت رفاهی خوبی برخوردار بود.
وی در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم و نبرد برلین، به همراه همسر سومش آگوست هایسمیر از برلین گریخت. با سقوط رایش سوم و پایان جنگ در تابستان ۱۹۴۵ وی و همسرش دستگیر و به بازداشتگاه روس ها در نزدیکی ماگدبورگ فرستاده شدند اما پس از مدت کوتاهی از آن جا گریختند. پس از فرار به کمک شاهدخت پاولینه وورتمبرگ در ببنهاوزن در نزدیکی توبینگن پنهان شدند و سه سال آینده را با نام های مستعار هاینریش و ماریا اشتوکبروک زندگی کردند.
در ۲۸ فوریه ۱۹۴۸ آن دو شناسایی و دستگیر شدند. یک دادگاه نظامی فرانسوی شولتس - کلینک را به جرم جعل اسناد به ۱۸ ماه زندان محکوم کرد. در می ۱۹۵۰ محکومیت وی ۳۰ ماه اضافه شد. هم چنین از طرف دادگاه هرگونه فعالیت سیاسی، اقتصادی، روزنامه نگاری و آموزگاری برای وی به مدت ۱۰ سال غیرقانونی شمرده شد. وی در ۱۹۵۳ از زندان آزاد شد و برای ادامه زندگی به ببنهاوزن بازگشت. وی در سال ۱۹۷۸ کتابی با عنوان "Die Frau im Dritten Reich" ( زنی در رایش سوم ) نوشت و در آن هم چنان از ایدئولوژی ناسیونال سوسیالیسم دفاع کرد. وی در نهایت در ۲۴ مارس ۱۹۹۹ در ببنهاوزن درگذشت.
شولتس - کلینک در سال ۱۹۲۹ به حزب نازی پیوست و رئیس اداره زنان در برلین شد.
... [مشاهده متن کامل]
با دست یابی نازی ها به قدرت در سال ۱۹۳۳، هیتلر شولتس - کلینک را به ریاست اتحادیه زنان ناسیونال سوسیالیسم و رهبر زنان رایش منصوب کرد. وی به عنوان یک سخنور زبردست در سخرانی های خود برتری مردان بر زنان، لذت کار در خانه و اهمیت فرزندداری برای زنان را ترویج می کرد. وی در یک سخنرانی گفته بود: «وظیفه یک زن خدمت کردن در خانه و حرفه او به نیازهای زندگی از اولین تا آخرین لحظه زندگی یک انسان است».
وی بر خلاف منصبش، مخالف حضور زنان در سیاست بود و از سیاست مداران زن در جمهوری وایمار اینگونه نام می برد:
"هر شخصی که زنان کمونیست و سوسیال دموکرات را جیغ زنان در خیابان ها و پارلمان دیده است، خواهد فهمید که چنین کاری از یک زن واقعی برنمی آید".
وی در ژوئیه ۱۹۳۵ رئیس اداره زنان در جبهه کار آلمان شد که زنان را ترغیب به کار به نفع دولت نازی می کرد. وی در سال ۱۹۳۸ گفت: «زن آلمان باید کار کند و کار کند، او باید جسمانی و روحانی تجمل گرایی و لذت را نفی کند. » گرچه خود او از وضعیت رفاهی خوبی برخوردار بود.
وی در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم و نبرد برلین، به همراه همسر سومش آگوست هایسمیر از برلین گریخت. با سقوط رایش سوم و پایان جنگ در تابستان ۱۹۴۵ وی و همسرش دستگیر و به بازداشتگاه روس ها در نزدیکی ماگدبورگ فرستاده شدند اما پس از مدت کوتاهی از آن جا گریختند. پس از فرار به کمک شاهدخت پاولینه وورتمبرگ در ببنهاوزن در نزدیکی توبینگن پنهان شدند و سه سال آینده را با نام های مستعار هاینریش و ماریا اشتوکبروک زندگی کردند.
در ۲۸ فوریه ۱۹۴۸ آن دو شناسایی و دستگیر شدند. یک دادگاه نظامی فرانسوی شولتس - کلینک را به جرم جعل اسناد به ۱۸ ماه زندان محکوم کرد. در می ۱۹۵۰ محکومیت وی ۳۰ ماه اضافه شد. هم چنین از طرف دادگاه هرگونه فعالیت سیاسی، اقتصادی، روزنامه نگاری و آموزگاری برای وی به مدت ۱۰ سال غیرقانونی شمرده شد. وی در ۱۹۵۳ از زندان آزاد شد و برای ادامه زندگی به ببنهاوزن بازگشت. وی در سال ۱۹۷۸ کتابی با عنوان "Die Frau im Dritten Reich" ( زنی در رایش سوم ) نوشت و در آن هم چنان از ایدئولوژی ناسیونال سوسیالیسم دفاع کرد. وی در نهایت در ۲۴ مارس ۱۹۹۹ در ببنهاوزن درگذشت.
