گرت یونکه ( انگلیسی: Gert Jonke ) نمایش نامه نویس و نویسنده اهل اتریش بود
یونکه در ۸ فوریه ۱۹۴۶ در کلاگن فورت اتریش زاده شد. در سن ۲۰ سالگی برای تحصیل در رشته های زبان آلمانی، تاریخ، فلسفه و علم موسیقی به وین رفت و علاوه بر آن به آکادمی فیلم و تلویزیون این شهر نیز راه یافت.
نخستین کتاب یونکه، «رمان هندسی بومی» نام داشت که در سال ۱۹۶۹ انتشار یافت و او را در سطح بین المللی مطرح ساخت. یونکه از سال ۱۹۷۰ زندگی در خارج از اتریش را آغاز کرد و به مدت ۸ سال در آلمان، لندن و خاورمیانه به سر برد.
گرت یونکه یکی از نویسندگان برجستهٔ معاصر اتریش بود که تا لحظات آخر عمرش آرام ننشست. «او با زبان آنگونه بازی کرد که یک بچه با حباب های صابونی». از یونکه چندین رمان، نمایشنامه، فیلمنامه و دفتر شعر به جای مانده است.
نویسنده پرتلاش در تابستان سال ۲۰۰۸ متوجه بیماری علاج ناپذیر خود شد. غده های سرطانی به حدی رشد کرده بودند که دیگر شانسی برای زنده ماندن وجود نداشت. با وجود این، یونکه به فعالیت خود ادامه می داد. او حتی در هفته های آخر به موقع سر قرارهای خود حاضر می شد.
در ماه اکتبر، هنگامی که او برای دریافت جایزهٔ نستروی به روی سن رفت، آنقدر ضعیف شده بود که ایستادن برایش عذاب بود. با وجود این وجودش سراسر شادی بود، زیرا به گفتهٔ ویراستارش «به جایزهٔ نستروی خیلی اهمیت می داد».
یوآخیم لوکس در مراسم اهدا جایزه، در نظق تقدیر خود خطاب به یونکه گفت: «این جایزه حق توست زیرا تو به رویای پرواز ادامه می دهی. تو به ما درکی از آزادی را منتقل می کنی که شاید هرگز وجود نداشته است، درکی که ما بدون آن نمی خواهیم زندگی کنیم».
گرت یونکه از تابستان ۲۰۰۸ از بیماری سرطان رنج می برد؛ و سرانجام در روز یکشنبه، چهارم ژانویه ۲۰۰۹ در سن ۶۲ سالگی در یک کلینیک شهر وین درگذشت.
گرت یونکه که به گفتهٔ برخی از کارشناسان ادبی، موسیقی کلامش کم نظیر است، دو بار دیگر نیز جایزه نستروی را از آن خود کرده بود.
او نخستین کسی بود که جایزه ادبی اینگه بورگ باخمن را دریافت کرد ( ۱۹۷۷ ) . پس از آن ۱۸ بار دیگر موفق به دریافت جوایز ادبی پر ارزشی شد؛ از جمله جایزه کلایست، جایزه فرانتس کافکا، جایزه آرتور اشنیتسلر و جایزه اریش فرید.
گرت یونکه کتاب های زیادی نوشت؛ رمان، داستان کوتاه، مجموعه شعر، فیلمنامه و نمایشنامه. در سال های اخیر بیشتر به نمایشنامه نویسی می پرداخت و آخرین کاری که از او منتشر شد، مجموعه نمایشنامه هایش بود. او در تقریباً همهٔ آثارش با زبان «بازی» می کرد و جسورانه تجربه های جدیدی را می آزمود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیونکه در ۸ فوریه ۱۹۴۶ در کلاگن فورت اتریش زاده شد. در سن ۲۰ سالگی برای تحصیل در رشته های زبان آلمانی، تاریخ، فلسفه و علم موسیقی به وین رفت و علاوه بر آن به آکادمی فیلم و تلویزیون این شهر نیز راه یافت.
نخستین کتاب یونکه، «رمان هندسی بومی» نام داشت که در سال ۱۹۶۹ انتشار یافت و او را در سطح بین المللی مطرح ساخت. یونکه از سال ۱۹۷۰ زندگی در خارج از اتریش را آغاز کرد و به مدت ۸ سال در آلمان، لندن و خاورمیانه به سر برد.
گرت یونکه یکی از نویسندگان برجستهٔ معاصر اتریش بود که تا لحظات آخر عمرش آرام ننشست. «او با زبان آنگونه بازی کرد که یک بچه با حباب های صابونی». از یونکه چندین رمان، نمایشنامه، فیلمنامه و دفتر شعر به جای مانده است.
نویسنده پرتلاش در تابستان سال ۲۰۰۸ متوجه بیماری علاج ناپذیر خود شد. غده های سرطانی به حدی رشد کرده بودند که دیگر شانسی برای زنده ماندن وجود نداشت. با وجود این، یونکه به فعالیت خود ادامه می داد. او حتی در هفته های آخر به موقع سر قرارهای خود حاضر می شد.
در ماه اکتبر، هنگامی که او برای دریافت جایزهٔ نستروی به روی سن رفت، آنقدر ضعیف شده بود که ایستادن برایش عذاب بود. با وجود این وجودش سراسر شادی بود، زیرا به گفتهٔ ویراستارش «به جایزهٔ نستروی خیلی اهمیت می داد».
یوآخیم لوکس در مراسم اهدا جایزه، در نظق تقدیر خود خطاب به یونکه گفت: «این جایزه حق توست زیرا تو به رویای پرواز ادامه می دهی. تو به ما درکی از آزادی را منتقل می کنی که شاید هرگز وجود نداشته است، درکی که ما بدون آن نمی خواهیم زندگی کنیم».
گرت یونکه از تابستان ۲۰۰۸ از بیماری سرطان رنج می برد؛ و سرانجام در روز یکشنبه، چهارم ژانویه ۲۰۰۹ در سن ۶۲ سالگی در یک کلینیک شهر وین درگذشت.
گرت یونکه که به گفتهٔ برخی از کارشناسان ادبی، موسیقی کلامش کم نظیر است، دو بار دیگر نیز جایزه نستروی را از آن خود کرده بود.
او نخستین کسی بود که جایزه ادبی اینگه بورگ باخمن را دریافت کرد ( ۱۹۷۷ ) . پس از آن ۱۸ بار دیگر موفق به دریافت جوایز ادبی پر ارزشی شد؛ از جمله جایزه کلایست، جایزه فرانتس کافکا، جایزه آرتور اشنیتسلر و جایزه اریش فرید.
گرت یونکه کتاب های زیادی نوشت؛ رمان، داستان کوتاه، مجموعه شعر، فیلمنامه و نمایشنامه. در سال های اخیر بیشتر به نمایشنامه نویسی می پرداخت و آخرین کاری که از او منتشر شد، مجموعه نمایشنامه هایش بود. او در تقریباً همهٔ آثارش با زبان «بازی» می کرد و جسورانه تجربه های جدیدی را می آزمود.
wiki: گرت یونکه