گربه کور

لغت نامه دهخدا

گربه کور. [گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آدم محیل و فریبکار و حقه باز است. رجوع به گربه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس