گربهٔ وحشی آسیایی ( نام علمی: Felis lybica ornata ) یک زیرگونه از گربه وحشی آفریقایی است که از شرق دریای خزر تا شمال قزاقستان، غرب هند، غرب چین و جنوب مغولستان پراکندگی دارد. این گربه سان، همچنین با نام های گربه وحشی استپی آسیایی و گربه بیابانی هندی نیز شناخته می شود. گربه های وحشی به طور عمومی، در وضعیت کمترین نگرانی در فهرست سرخ آی. یو. سی. ان قرار دارند اما هیچ اطلاعاتی در مورد وضعیت فعلی یا تعداد جمعیت گربه های وحشی آسیایی وجود ندارد، اما تصور می شود که جمعیت آن ها در حال کاهش است.
... [مشاهده متن کامل]
خز گربهٔ وحشی آسیایی به رنگ خاکی روشن است و لکه های گرد کوچک، بخش پشتی بدن را پوشانده است. دُم این جانور بسیار نازک به نظر می رسد، زیرا موهای آن کوتاه و نزدیک به هم هستند. موهای این جانور در امتداد ستون فقرات معمولاً تیره تر هستند و یک نوار خاکستری تیره و قهوه ای را تشکیل می دهند. ران ها به طور مشخص راه راه هستند. سطح زیرین بدن، مایل به سفید، با رنگ خاکستری روشن، کرمی یا زرد کم رنگ است. لکه های روی سینه و شکم بسیار بزرگ تر و تارتر از پشت هستند. قسمت پایینی گردن، گلو و ناحیه بین پاهای جلویی فاقد لکه و نقش هستند و دم بیشتر به رنگ پشت جانور است. انتهای دُم، سیاه است و دو تا پنج حلقهٔ عرضی سیاه در بالای آن قرار دارد. ناحیهٔ صورت به رنگ خاکستری پُررنگ است و بالای سر با یک پوشش خاکستری تیره پوشیده شده است. در برخی از نمونه ها، یک نوار باریک و قهوه ای تیره از گوشه چشم تا انتهای گوش امتداد دارد.
گربه وحشی آسیایی دارای دُمی بلند و باریک است که همیشه نوک سیاه و کوتاهی دارد و در ابتدای آن لکه هایی دیده می شود. پیشانی دارای الگوی چهار نوار مشکی توسعه یافته است. از نوک هر گوش یک دسته موی کوچک اما مشخص، تا یک سانتی متر رشد می کند. نمونه های کم رنگ تر گربهٔ وحشی آسیایی در نواحی خشک تر و نمونه های تیره تر، خال دار و راه راه تر، در مناطق مرطوب و جنگلی دیده می شوند. اندازه و طول خز، بسته به سن حیوان و فصل سال می تواند متفاوت باشد. در مقایسه با گربه خانگی، گربه های وحشی آسیایی، پاهای نسبتاً بلندتری دارند و نرها عموماً سنگین تر و بزرگ تر از ماده ها هستند.
در پاکستان و هند، گربه های وحشی آسیایی دارای پوشش زرد و شنی کم رنگ هستند که با لکه های کوچکی مشخص شده اند. گربه های وحشی آسیای مرکزی رنگ پس زمینهٔ زرد متمایل به خاکستری یا قرمز بیشتری دارند که با لکه های کوچک سیاه یا قرمز مایل به قهوه ای، مشخص می شود. این لکه ها گاهی، به ویژه در آسیای مرکزی، در شرق کوه های تین شان، به صورت نوارهایی در هم می آمیزند.
... [مشاهده متن کامل]
خز گربهٔ وحشی آسیایی به رنگ خاکی روشن است و لکه های گرد کوچک، بخش پشتی بدن را پوشانده است. دُم این جانور بسیار نازک به نظر می رسد، زیرا موهای آن کوتاه و نزدیک به هم هستند. موهای این جانور در امتداد ستون فقرات معمولاً تیره تر هستند و یک نوار خاکستری تیره و قهوه ای را تشکیل می دهند. ران ها به طور مشخص راه راه هستند. سطح زیرین بدن، مایل به سفید، با رنگ خاکستری روشن، کرمی یا زرد کم رنگ است. لکه های روی سینه و شکم بسیار بزرگ تر و تارتر از پشت هستند. قسمت پایینی گردن، گلو و ناحیه بین پاهای جلویی فاقد لکه و نقش هستند و دم بیشتر به رنگ پشت جانور است. انتهای دُم، سیاه است و دو تا پنج حلقهٔ عرضی سیاه در بالای آن قرار دارد. ناحیهٔ صورت به رنگ خاکستری پُررنگ است و بالای سر با یک پوشش خاکستری تیره پوشیده شده است. در برخی از نمونه ها، یک نوار باریک و قهوه ای تیره از گوشه چشم تا انتهای گوش امتداد دارد.
گربه وحشی آسیایی دارای دُمی بلند و باریک است که همیشه نوک سیاه و کوتاهی دارد و در ابتدای آن لکه هایی دیده می شود. پیشانی دارای الگوی چهار نوار مشکی توسعه یافته است. از نوک هر گوش یک دسته موی کوچک اما مشخص، تا یک سانتی متر رشد می کند. نمونه های کم رنگ تر گربهٔ وحشی آسیایی در نواحی خشک تر و نمونه های تیره تر، خال دار و راه راه تر، در مناطق مرطوب و جنگلی دیده می شوند. اندازه و طول خز، بسته به سن حیوان و فصل سال می تواند متفاوت باشد. در مقایسه با گربه خانگی، گربه های وحشی آسیایی، پاهای نسبتاً بلندتری دارند و نرها عموماً سنگین تر و بزرگ تر از ماده ها هستند.
در پاکستان و هند، گربه های وحشی آسیایی دارای پوشش زرد و شنی کم رنگ هستند که با لکه های کوچکی مشخص شده اند. گربه های وحشی آسیای مرکزی رنگ پس زمینهٔ زرد متمایل به خاکستری یا قرمز بیشتری دارند که با لکه های کوچک سیاه یا قرمز مایل به قهوه ای، مشخص می شود. این لکه ها گاهی، به ویژه در آسیای مرکزی، در شرق کوه های تین شان، به صورت نوارهایی در هم می آمیزند.
