گربه سیاه یک گربه با خز سیاه است که ممکن است ترکیب یا نژاد خاصی باشد یا ممکن است گربه ای معمولی بدون نژاد خاص باشد. انجمن دوستداران گربه ها ۲۲ نژاد را که ممکن است خز کاملاً سیاه داشته باشند شناسایی کرده است. نژاد بمبئی به طور اخص سیاه است. رنگدانه های خزهای تمام مشکی بین گربه های مذکر تا گربه های مؤنث رایج تر است. ملانین بالای رنگدانه های بیشتر گربه های سیاه باعث می شود که این گربه ها عنبیهٔ چشم زردرنگ ( طلاhxhdudیی ) داشته باشند.
wiki: گربه سیاه
گربه سیاه (داستان). گربه سیاه ( به انگلیسی:Black Cat ) نام داستان کوتاهی از نویسنده آمریکایی ادگار آلن پو است. در ۱۹ اگوست ۱۸۴۳ این داستان برای اولین بار توسط انتشارات "Saturday Evening Post" چاپ شد. ای داستان از لحاظ شخص تعریف کننده و حالت روانی راوی، با کتاب قلب رازگو پو مقایسه می شود. در هردوی این داستان ها، قاتل ( راوی ) جسد قربانی را در جای بسیار خوبی مخفی می کند و احساس آسودگی خاطر می کند؛ در حالی که به طوری ناگهانی و توسط عاملی غیرمنتظره که به خاطر کار خودش به وجود آمده است، رازش برملا می شود.
راوی بینام از بچگی فرد خشنی نبوده. او تعریف می کند که در نوجوانی و جوانی به حیوانات علاقه داشته و این علاقه اش تا زمانی که ازدواج می کند ادامه پیدا کرده. خوشبختانه، همسر وی نیز به حیوانات اهلی علاقه مند بوده و طولی نمی کشد که خانه آن ها پر از حیوانات مختلف می شود. این طور که راوی می گوید، گربه سیاه بزرگی به نام «پلوتو» حیوان محبوب اوست.
با گذشت زمان از سالروز ازدواج آن ها، راوی کم کم تبدیل به فردی الکلی می شود و شروع به دست زدن به کارهای پلید می کند. شبی وقتی به خانه میآید متوجه می شود که گربه دارد به او نگاه می کند، با این که گربه به او آزاری نرسانده، او آن را برمی دارد و با چاقو یکی از چشم هایش را از کاسه درمی آورد. دلیل این کار را وی چنین توصیف کرده است: «می دانستم که او مرا دوست دارد، ولی می خواستم به او صدمه بزنم». روز بعد وی از کار خود پشیمان می شود ولی راه بازگشتی نیست. از آن پس، گربه همیشه او را آزار می دهد. یک روز وقتی به خانه برمی گردد، کنترل خود را از دست داده و گربه را از درختی آویزان می کند و دار می زند، سپس جسد آن را مخفی می کند.
شب بعد، به طرز عجیبی، خانهٔ آن ها در آتش می سوزد. یک روز، وقتی او و همسرش به زیرزمین می روند تا مقداری هیزم جمع کنند، ناگهان از همسرش متنفر شده و او را با تبری به قتل می رساند. سپس جسد او را در پشت الوارهای زیرزمین مخفی می کند. مردم متوجه ناپدید شدن وی می شوند، و طولی نمی کشد که پلیس برای جستجو به خانه وی میاید؛ ولی راوی آن ها را با خونسردی می پذیرد زیرا اطمینان دارد آن ها چیزی پیدا نخواهند کرد؛ و همین طور هم می شود، ولی در لحظهٔ آخر که پلیس ها گشتن زیرزمین را نیز تمام کرده و قصد بر ترک خانه می کنند، صدای جیغ های وحشتناکی از پشت الوارهای دیوار میآید. پلیس ها به سرعت الوار را باز می کنند و با جسد زن راوی، و البته گربه سیاهی که روی سر او نشسته و جیغ می کشد، روبه رو می شوند. آخرین جمله داستان که راوی می گوید به شرح زیر است:
راوی بینام از بچگی فرد خشنی نبوده. او تعریف می کند که در نوجوانی و جوانی به حیوانات علاقه داشته و این علاقه اش تا زمانی که ازدواج می کند ادامه پیدا کرده. خوشبختانه، همسر وی نیز به حیوانات اهلی علاقه مند بوده و طولی نمی کشد که خانه آن ها پر از حیوانات مختلف می شود. این طور که راوی می گوید، گربه سیاه بزرگی به نام «پلوتو» حیوان محبوب اوست.
با گذشت زمان از سالروز ازدواج آن ها، راوی کم کم تبدیل به فردی الکلی می شود و شروع به دست زدن به کارهای پلید می کند. شبی وقتی به خانه میآید متوجه می شود که گربه دارد به او نگاه می کند، با این که گربه به او آزاری نرسانده، او آن را برمی دارد و با چاقو یکی از چشم هایش را از کاسه درمی آورد. دلیل این کار را وی چنین توصیف کرده است: «می دانستم که او مرا دوست دارد، ولی می خواستم به او صدمه بزنم». روز بعد وی از کار خود پشیمان می شود ولی راه بازگشتی نیست. از آن پس، گربه همیشه او را آزار می دهد. یک روز وقتی به خانه برمی گردد، کنترل خود را از دست داده و گربه را از درختی آویزان می کند و دار می زند، سپس جسد آن را مخفی می کند.
شب بعد، به طرز عجیبی، خانهٔ آن ها در آتش می سوزد. یک روز، وقتی او و همسرش به زیرزمین می روند تا مقداری هیزم جمع کنند، ناگهان از همسرش متنفر شده و او را با تبری به قتل می رساند. سپس جسد او را در پشت الوارهای زیرزمین مخفی می کند. مردم متوجه ناپدید شدن وی می شوند، و طولی نمی کشد که پلیس برای جستجو به خانه وی میاید؛ ولی راوی آن ها را با خونسردی می پذیرد زیرا اطمینان دارد آن ها چیزی پیدا نخواهند کرد؛ و همین طور هم می شود، ولی در لحظهٔ آخر که پلیس ها گشتن زیرزمین را نیز تمام کرده و قصد بر ترک خانه می کنند، صدای جیغ های وحشتناکی از پشت الوارهای دیوار میآید. پلیس ها به سرعت الوار را باز می کنند و با جسد زن راوی، و البته گربه سیاهی که روی سر او نشسته و جیغ می کشد، روبه رو می شوند. آخرین جمله داستان که راوی می گوید به شرح زیر است:
wiki: گربه سیاه (داستان)
گربه سیاه (کاباره). گربه سیاه ( انگلیسی: Le Chat Noir ) یک کافه و کاباره ( محل سرگرمی ) در قرن نوزدهم در منطقه مون مارتر پاریس بود که اولین بار در تاریخ ۱۸ دسامبر سال ۱۸۸۱ به آدرس ۸۴ بلوار دو روشوار توسط مدیر اپرا رودولف سالیس افتتاح گردید، گربه سیاه در سال ۱۸۹۷ و در مدت زمان کوتاهی پس از مرگ سالیس بسته شد هر چند گفته شده که این اتفاق بیشتر به دلیل ناامیدی از توجه پیکاسو و دیگران که برای نمایشگاه سال ۱۹۰۰ به پاریس آمدند بوده
کاباره گربه سیاه تصور می شود اولین کاباره مدرن بوده[ ۱] ، یک کلوپ شبانه که مراجعه کنندگان در آنجا به حل جدول و نوشیدن مشروبات الکلی می پرداختند در حالی که نمایش هایی هم بر روی استیج اجرا می گردید، در همان زمان کاباره گربه سیاه مقلدانی هم داشت همانند کافه سگ ولگرد در سن پترزبورگ
امروزه بیشتر به دلیل پوستر هنری تئوفیل استینلن مشهور و شناخته شده می باشد، در دوران اوج، این کافه یک کلوپ شبانه بسیار شلوغ بود که دارای بخشی مختص هنرمندان و بخشی دیگر سالن موسیقی و رقص بود، از سال ۱۸۹۲ تا سال ۱۸۹۵ یک مجله هفتگی با همین نام نیز منتشر گردید که شامل نوشتارهای ادبی، اخبار کاباره و مونتمارتر، شعر، طنز و سیاسی بود
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکاباره گربه سیاه تصور می شود اولین کاباره مدرن بوده[ ۱] ، یک کلوپ شبانه که مراجعه کنندگان در آنجا به حل جدول و نوشیدن مشروبات الکلی می پرداختند در حالی که نمایش هایی هم بر روی استیج اجرا می گردید، در همان زمان کاباره گربه سیاه مقلدانی هم داشت همانند کافه سگ ولگرد در سن پترزبورگ
امروزه بیشتر به دلیل پوستر هنری تئوفیل استینلن مشهور و شناخته شده می باشد، در دوران اوج، این کافه یک کلوپ شبانه بسیار شلوغ بود که دارای بخشی مختص هنرمندان و بخشی دیگر سالن موسیقی و رقص بود، از سال ۱۸۹۲ تا سال ۱۸۹۵ یک مجله هفتگی با همین نام نیز منتشر گردید که شامل نوشتارهای ادبی، اخبار کاباره و مونتمارتر، شعر، طنز و سیاسی بود
wiki: گربه سیاه (کاباره)
