گرایه

لغت نامه دهخدا

گرایه. [ گ َ ی َ / ی ِ ] ( اِ ) نای. گلو :
فراخ بوده گرایه چو نای نی زآنکه
صدا بلند درآید ز کرنای و نفیر.
ابوالمعالی ( از شعوری ص 305 ).

پیشنهاد کاربران

فرهنگستان ادب و زبان فارسی واژه "گرایه" رو به جای واژه "ترند" تصویب کرده
گِ / میل / علاقه مندی / شاخه / زیر شاخه / هریک از رشته های تحصیلی یک گروه

بپرس