گرایش های انسانی

[ویکی فقه] «گرایش» به معنای میل و رغبت آدمی به چیزی است. و مراد از آن در اصطلاح علم کلام ، اعتقادات ، باورها اعمال و رفتارهایی ویژه است که آدمی به آنها میل درونی دارد.
گرایش های انسان بر دو دسته اند: مادی و معنوی.
← گرایش های معنوی
گاه «گرایش» با « بینش » مترادف گرفته می شود (بینش های انسانی) و مراد از آن، جهان بینی است. در این معنا، گرایش و بینش و جهان بینی در برابر روش، کنش و ایدئولوژی جای دارند. اما درست آن است که گرایش را معنایی وسیع تر از جهان بینی است.
قلمرو گرایش
گرایش بسیاری از تمایلات فکری و عملی آدمی را در بر می گیرد:
← گرایش های متعالی انسان
...