گران گوشی

لغت نامه دهخدا

گران گوشی. [ گ ِ ] ( حامص مرکب ) کری. سنگین گوشی :
بد مشنو وقت گران گوشی است
زشت مگو نوبت خاموشی است.

نظامی.

رجوع به گران گوش شود.

سنگینی گوش کری : بد مشنو وقت گران گوشی است زشت مگو نوبت خاموشی است . ( نظامی )

سنگین بودن گوش: بد مشنو وقت گران گوشی ست / زشت مگو نوبت خاموشی ست (نظامی۱: ۸۸ ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید