گران نعل

لغت نامه دهخدا

گران نعل. [ گ ِ ن َ ] ( ص مرکب ) دارای نعل سنگین. چهارپائی که نعل بزرگ دارد. || بزرگ سم. پهن سم و آن از محسنات اسب است :
قوی پشت و گران نعل و سبک خیز
به دیدن تیزبین و در شدن تیز.
نظامی.

فرهنگ فارسی

۱ - چارپایی که نعل بزرگ دارد . ۲ - بزرگ سم پهن سم : قوی پشت و گران فعل و سبک خیز بدیدن تیز بین و در شدن تیز . ( نظامی )

پیشنهاد کاربران

بپرس