گران سایه

معنی انگلیسی:
of a high rank, snob

لغت نامه دهخدا

گران سایه. [ گ ِ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) کنایه از مردمی عالیرتبه و صاحب جاه و مرتبه. ( برهان ) ( انجمن آرا ). گران پایه. ( آنندراج ). ج ، گران سایگان :
ز پهلو برفتند پرمایگان
سپهبدسران و گران سایگان.
فردوسی.
چو دید آن دو مرد گران سایه را
به دانایی اندر سرمایه را.
فردوسی.
دو گرد دلیر گرانمایه را
سرافراز شیر گران سایه را.
فردوسی.
|| جاهل و متکبر.( آنندراج ) ( انجمن آرا ) :
نشسته به در [ فریدون ] بر گران سایگان
به پرده درون جای پرمایگان.
فردوسی.
|| خیلخانه دار. صاحب سپاه انبوه. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ).

فرهنگ فارسی

۱ - صاحب جاه و مقام عالی قدر عالی رتبه گران پایه : چو دید آن دو مرد گران سایه را بدانایی اندر سرمایه را ... ۲ - متکبر مغرور جمع : گران سایگان : نشسته بدر بر گران سایگان بپرده درون جای پرمایگان . ۳ - صاحب سپاه انبوه خیلخانه دار .

فرهنگ معین

( ~ . یِ ) (ص مر. ) کنایه از: شخص عالی مق ام .

فرهنگ عمید

۱. صاحب جاه و مرتبه، عالی رتبه، عالی مقام، گران پایه.
۲. باوقار.
۳. تاریک.

پیشنهاد کاربران

بپرس