گران رکابی. [ گ ِ رِ ] ( حامص مرکب )کنایه از حمله بردن است. عمل گران رکاب : از ناله در آن گران رکابی الحق سپه گران شکستم.
خاقانی.
|| ثقیل و سنگین بودن : حرارت سخطت با گران رکابی سنگ ذبول کاه دهد کوههای فربی را.
انوری.
فرهنگ فارسی
۱ - ثبات قدم و پافشاری در روز جنگ : از ناله وران گران رکابی الحق سپه گران شکستم . ( خاقانی ) ۲ - وقار تمکین . ۳ - سنگینی ثقل : حرارت سخطت با گران رکابی سنگ ذبول کاه دهد کو ههای فربی را . ( انوری )